Βρείτε εδώ τον Μετρητή Σακχάρου OGCare

Η σωματική άσκηση αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της διαχείρισης του διαβήτη τύπου 1 και 2. Παρόλο που η κάθε περίπτωση διαβήτη είναι μοναδική, υπάρχουν ορισμένες κοινές αρχές που μπορούν να ισχύουν για πολλούς ασκούμενους.

Η σωματική άσκηση έχει πολλά οφέλη για τα άτομα με διαβήτη. Βοηθά στην ελέγχου των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, βελτιώνει την ευαισθησία στην ιnsulin, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών προβλημάτων, και συμβάλλει στη διατήρηση υγιούς βάρους.

Πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε πρόγραμμα άσκησης, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για άτομα με διαβήτη, καθώς ο γιατρός μπορεί να παρακολουθεί την πρόοδο σας και να κάνει προσαρμογές στο πρόγραμμα, αν απαιτείται.

Οι τύποι άσκησης που είναι κατάλληλοι για άτομα με διαβήτη περιλαμβάνουν την καρδιοαναπνευστική άσκηση, όπως περπάτημα, κολύμπι, ποδηλασία, και το τρέξιμο. Επίσης, η αντοχή και η ενδυνάμωση μυών είναι σημαντικές, περιλαμβάνοντας ασκήσεις βάρους και ασκήσεις ευελιξίας.

Κατά τη διάρκεια της άσκησης, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας, να παραμένετε ενυδατωμένοι, και να έχετε πάντα μαζί σας γρήγορα υδατάνθρακες, όπως ένα γλυκό ή ένα χυμό, για ενδεχόμενα επεισόδια χαμηλής γλυκόζης.

Ασκήσεις για Διαβητικούς Τύπου 1

Η ινσουλίνη παίζει καθοριστικό ρόλο στις μεταβολικές διεργασίες και επηρεάζει άμεσα τις ορμονικές απαντήσεις κατά την άσκηση. Η έλλειψη ενδογενούς ινσουλίνης στο τύπου 1 Σ.Δ. αποτελεί βασικό μειονέκτημα στην προσπάθεια κάλυψης των μεταβολικών αναγκών των ασκούμενων μυών. Εκτός από την ινσουλίνη και άλλοι παράγοντες επηρεάζουν τις μεταβολικές και ορμονικές απαντήσεις κατά τη διάρκεια της άσκησης, όπως:

1. Η ένταση, η διάρκεια και ο τύπος της άσκησης.
2. Η γενική κατάσταση υγείας των διαβητικών και η ηλικία τους
3. Η παρουσία μεταβολικών διαταραχών και χρόνιων επιπλοκών.
4. Η ποιότητα ρύθμισης της μεταβολικής διαταραχής.
5. Ο τύπος και η δόση της ινσουλίνης, η θέση της ενέσεως πριν την άσκηση και ο χρόνος που γίνεται, η διατροφή και ο χρονισμός γευμάτων και άσκησης.

Ασκήσεις για Διαβητικούς Τύπου 2

Η συχνότητα του Σ.Δ. τύπου 2 είναι πολύ μεγάλη, η κίνηση της γλυκόζης στο Σ.Δ. τύπου 2, έχει ελάχιστα μελετηθεί. Στον τύπο 2 Σ.Δ. μειονεκτεί η έκκριση ινσουλίνης, συνήθως όμως επαρκεί. Το πρόβλημα εδώ εστιάζεται στην αντίσταση στην ινσουλίνη, που οφείλεται είτε σε βλάβες στη σύνδεση με τους υποδοχείς ινσουλίνης, είτε σε βλάβη μετά τους υποδοχείς. Η πλειονότητα των διαβητικών τύπου 2 είναι παχύσαρκοι και υπερινσουλιναιμικοί. Επίσης ο τύπος της θεραπείας , η δίαιτα , τα υπογλυκαιμικά δισκία ή η λήψη ινσουλίνης είναι παράγοντες που εμπλέκονται στην κινητική της γλυκόζης κατά την άσκηση. Είναι γεγονός ότι η άσκηση βελτιώνει την ευαισθησία των ιστών έναντι της ινσουλίνης , λόγω αυξημένης πρόσληψης της μη οξειδούμενης γλυκόζης και μειώνει τα επίπεδα της γλυκόζης. Σε άτομα με Σ.Δ. τύπου 2 που αντιμετωπίζονται με δισκία , στην παρατεταμένη άσκηση, εμφανίζεται υπογλυκαιμική τάση. Η λήψη δισκίου πριν την άσκηση, διπλασιάζει τα επίπεδα της ινσουλίνης, μειώνει τη γλυκόζη κατά 50% και δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για υπογλυκαιμικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά την άσκηση. Από μελέτες έχει φανεί ότι άτομα με φυσική δραστηριότητα έχουν καλύτερη ανοχή στη γλυκόζη, από άτομα με καθιστική ζωή. Η άσκηση πρέπει να σχεδιάζεται και να εκτελείται έτσι ώστε να εξυπηρετεί το συγκεκριμένο διαβητικό.

Η άσκηση στα άτομα με Σ.Δ.

• Προσφέρει βοήθεια
• Απαιτείται προσεκτικός ατομικός σχεδιασμός
• Η έναρξη της να γίνεται μετά την καλύτερη δυνατή ποιότητα ρύθμισης
• Επιβάλλεται εγρήγορση για αναπροσαρμογή της χορηγούμενης θεραπευτικής αγωγής.
• Η ήπια και αυξανόμενη προοδευτικά σε διάρκεια άσκηση είναι κυρίως ακίνδυνη και εξίσου επωφελής και δεν απαιτείται βιασύνη στην εφαρμογή της.

Συνοψίζοντας, η σωματική άσκηση είναι ένα απαραίτητο κομμάτι της φροντίδας για τον διαβήτη. Με την κατάλληλη παρακολούθηση και συμβουλή από τον ειδικό σας, μπορείτε να απολαμβάνετε τα πολλαπλά οφέλη της άσκησης για την υγεία σας.