Πόσες φορές έχουμε ακούσει τη φράση «έχει υγρασία και πονάω»; Σίγουρα πολλές. Παλαιότερα ακουγόταν μόνο από άτομα τρίτης ηλικίας, πλέον όμως είναι και πολλοί οι νέοι που παραπονιούνται για τέτοιου είδους πόνους. Οι πόνοι που εμφανίζονται είναι συνήθως είτε από αρθρίτιδα ή από διαφορές μετατραυματικές καταστάσεις και εντοπίζονται συχνότερα στο γόνατο, στο ισχίο, στον καρπό και στον ώμο. Αλλά το αίσθημα του πόνου δεν εμφανίζεται μόνο στην υγρασία όπου βέβαια είναι και ο κανόνας, αλλά και γενικότερα, στην αλλαγή του καιρού. Μέχρι και ο Ιπποκράτης υποστήριζε ότι η αλλαγή του καιρού και η υγρασία μπορούν να προκαλέσουν πόνο σε ήδη επιβαρυμένα σημεία του μυοσκελετικού μας συστήματος.

Τελικά υπάρχει συσχέτιση μεταξύ πόνου του μυοσκελετικού μας συστήματος με την αλλαγή του καιρού και την υγρασία; Επίσημα η επιστήμη δεν έχει δώσει μια βάσιμη αιτιολογία. Έχει παρατηρηθεί ότι ουσιαστικά η ατμοσφαιρική πίεση του αέρα είναι αυτή που ευθύνεται για την εμφάνιση των συμπτωμάτων, που δεν είναι μόνο ο πόνος στις αρθρώσεις, αλλά και ο πονοκέφαλος και η αλλαγή στη διάθεση. Από διάφορες έρευνες έχει φανεί ότι η υγρασία επηρεάζει μια ομάδα υποδοχέων στις αρθρώσεις και αυτές με τη σειρά τους δημιουργούν συμπτώματα πόνου και φλεγμονής στη περιοχή. Τις περισσότερες φορές, ο πόνος εμφανίζεται σε άτομα που έχουν κάποια ρευματική πάθηση, δηλαδή σε αρθρώσεις του σκελετικού συστήματος, όμως επιπλέον αρκετά συχνά ο πόνος εμφανίζεται σε παλιά τραύματα, όπως για παράδειγμα στα κατάγματα στο χέρι ή στο πόδι ή σε παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, όπως η χρόνια οσφυαλγία, η ισχιαλγία, το αυχενικό σύνδρομο αλλά και σε πολλές άλλες, επώδυνες καταστάσεις.

Αντιμετώπιση

Οι πόνοι λόγω υγρασίας και αλλαγής του καιρού εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και στους άνδρες μετά την ηλικία των 50 ετών, αλλά αυτό δεν είναι ο κανόνας. Πολλοί άνθρωποι παραπονιούνται για παρόμοιες παθολογικές καταστάσεις και σε πολύ μικρότερη ηλικία. Δεν είναι λίγες οι φορές που η πρώτη σκέψη που μας έρχεται στο μυαλό όταν πονάμε να είναι να πάρουμε ένα παυσίπονο χάπι- όμως δεν είναι δυνατό να καταναλώνουμε χάπια σε μεγάλη συχνότητα ειδικά αν μιλάμε για ανθρώπους με επιβαρυμένη υγεία.

Η αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων, μπορεί να γίνει πλέον με φυσικούς τρόπους. Η φυσικοθεραπεία σε αυτές τις περιπτώσεις βοηθά σημαντικά και βάζει τον ασθενή σε έναν καινούριο τρόπο ζωής, ώστε να ανεβάσει το επίπεδο της φυσικής του κατάστασης και την ποιότητα της ζωής του. Με τη γνώση που έχει ο φυσικοθεραπευτής, μπορεί να επέμβει στο πρόβλημα του ασθενούς και να το μειώσει σε μεγάλο ποσοστό, με μέσα όπως η κρυοθεραπεία- η θερμοθεραπεία, η ηλεκτροθεραπεία και η κινησιοθεραπεία. Τα παραπάνω θα βοηθήσουν στην άμεση αντιμετώπιση του πόνου, αργότερα ο φυσικοθεραπευτής πρέπει να διδάξει στον ασθενή ένα ακριβές πρόγραμμα ενδυνάμωσης, ένα ασκησιολόγιο για τη περιοχή που πάσχει. Αυτές οι ασκήσεις δίνονται για να μπορέσει η περιοχή που πάσχει να έχει καλά «δεμένο» μυϊκό σύστημα, ώστε να μην πονάει και να μην συνεχίσει να έχει φθίνουσα πορεία.

Με άλλα λόγια, το όφελος του ασθενούς είναι:

• Η καλή φυσική του κατάσταση
• Η μείωση του πόνου
• Η μίωση της κακής περαιτέρω εξέλιξης του προβλήματος.

Για όλα τα παραπάνω, χρειάζεται η συνεργασία του ασθενούς και η τυπικότητά του – χρειάζεται δηλαδή να κάνει καθημερινά τις ασκήσεις του, ώστε να αποκτήσει μια καλή ποιότητα ζωής.

πηγή:mednutrition.gr