Επιπλοκές του Σακχαρώδη Διαβήτη
Ο διαβήτης είναι μια χρόνια ασθένεια η οποία, αν μένει αρρύθμιστη, οδηγεί σε σημαντικές επιπτώσεις στη λειτουργία πολλών οργάνων. Οι επιπτώσεις του διαβήτη μπορούν να χωριστούν σε μικροαγγειακές και μακροαγγειακές, δηλαδή σε επιπτώσεις που οφείλονται σε βλάβη μικρών και μεγάλων αγγείων αντίστοιχα. Οι μικροαγγειακές επιπλοκές συνήθως προηγούνται των μακροαγγειακών.
Μικροαγγειακές Επιπλοκές
Τυπικές μικροαγγειακές επιπλοκές θεωρούνται:
Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια
- Πρόκειται για θρομβώσεις και αιμορραγίες στα μικρά αγγεία που βρίσκονται στο βυθό του ματιού.
- Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια μπορεί να επηρεάσει 1 στους 3 ασθενείς με ΣΔΤ 2.
- Οι βλάβες των αγγείων αυτών μπορούν να προκαλέσουν δυσλειτουργία του αμφιβληστροειδούς με μείωση της όρασης και σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε τύφλωση (αναστρέψιμη). Πρόκειται λοιπόν για μια προοδευτική νόσο, η οποία, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες για την όραση.
- Ο σακχαρώδης διαβήτης πιθανόν να εμπλέκεται και σε άλλες παθήσεις των ματιών, όπως το γλαύκωμα και ο καταρράκτης.
Διαβητική νεφροπάθεια
- Η υπεργλυκαιμία έχει επίπτωση στα μικρά αιμοφόρα αγγεία των νεφρών μειώνοντας τη λειτουργικότητα τους. Κατ’ επέκταση, τα νεφρά δυσκολεύονται να φιλτράρουν ουσίες που δεν χρησιμεύουν στον οργανισμό π.χ. πλεόνασμα νερού, χημικές ουσίες.
- Αν τα επίπεδα γλυκόζης παραμένουν υψηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, η νεφρική λειτουργία χειροτερεύει και μπορεί να εμφανίζονται συμπτώματα, όπως το οίδημα στα πόδια.
- Η νόσος αυτή των νεφρών εξελισσόμενη μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρεια. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα με διαβήτη έχουν 10 φορές περισσότερες πιθανότητες για την εμφάνιση νεφρικής νόσου τελικού σταδίου και αιμοκάθαρση.
Διαβητική νευροπάθεια
- Ο διαβήτης μπορεί να προκαλέσει βλάβες στα νεύρα σε όλο το σώμα επηρεάζοντας πολλές λειτουργίες του σώματος π.χ. προβλήματα στην πέψη, στυτική δυσλειτουργία , προβλήματα στην κύστη κλπ.
- 1 στους 4 ασθενείς με ΣΔΤ 2 παρουσιάζει συμπτώματα που παραπέμπουν σε νευροπάθεια κατά της διάγνωσης.
- Περιφερική νευροπάθεια: Αποτελεί τη συνηθέστερη μορφή διαβητικής νευροπάθειας (75% των περιπτώσεων) και εμφανίζεται συνήθως στα άκρα και κυρίως στα δάχτυλα των ποδιών.
- Τα συνήθη συμπτώματα είναι κάψιμο, μυρμήγκιασμα/ μούδιασμα στα δάχτυλα, ευαισθησία στην αφή (στις άκρες των δαχτύλων) και απώλεια πλευρές του σώματος.
- Η διαβητική νευροπάθεια συνοδεύεται και από (νευροπαθητικός πόνος)
Διαβητικό Πόδι
- Η επιπλοκή αυτή ξεκινά συνήθως με μια εκδορά, που μπορεί να μην γίνει αντιληπτή λόγω απουσίας αίσθησης. Αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, και σε συνάρτηση με την αργή επούλωση εξαιτίας της υπεργλυκαιμίας, μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές, όπως έλκη και σοβαρές μολύνσεις.
- Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια μόλυνση που έχει προχωρήσει σε μη διαχωρίσιμο σημείο μπορεί να καταλήξει σε ακρωτηριασμό.
- Τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη έχουν 25 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για ακρωτηριασμό από τα άτομα χωρίς διαβήτη.
Μακροαγγειακές Επιπλοκές
Οι μακροαγγειακές επιπλοκές συχνά οφείλονται, εκτός του διαβήτη, και σε άλλους παράγοντες κινδύνου που συνυπάρχουν , όπως αυξημένη αρτηριακή πίεση, υπερλιπιδαιμία, κάπνισμα αλλά και κληρονομικότητα.
Καρδιαγγειακή Νόσος
- Τα άτομα με ΣΔΤ 2 έχουν 2-3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών επεισοδίων (έμφραγμα ή εγκεφαλικό)
- Η συχνότητα είναι παρόμοια με αυτή που εμφανίζουν ασθενείς με ιστορικό προηγούμενου εμφράγματος ή εγκεφαλικού.
Αυτό συμβαίνει γιατί όταν τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα παραμένουν υψηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυξάνονται οι πιθανότητες εμφάνισης αθηρωματικής πλάκας και απώλειας της ελαστικότητας των αιμοφόρων αγγείων. Όταν συνυπάρχουν και άλλου παράγοντες κινδύνου όπως παχυσαρκία, υψηλή πίεση, υψηλή χοληστερίνη και κάπνισμα, τότε οι πιθανότητες εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου πολλαπλασιάζονται.
Πηγή : Greenpharmacy