Είναι μία ημιστερεά ένωση, η οποία αποτελεί το τελικό προϊόν του μεταβολισμού των πρωτεϊνών και κυρίως της διάσπασης των πουρινών. Οι πουρίνες αποτελούν βασικό συστατικό των νουκλεϊκών οξέων, ενώ υπάρχουν σε μεγάλες ποσότητες και σε τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνη, όπως τα κρέατα και τα υποπροϊόντα τους.

Το ουρικό οξύ είναι δυσδιάλυτο στο νερό, μεταφέρεται μέσω του αίματος και αποβάλλεται από τον οργανισμό μέσω των νεφρών στα ούρα. Οι φυσιολογικές τιμές του ουρικού οξέος στο αίμα είναι 3.5-7.2mg/dl στους άνδρες και 2.6-6.0 mg/dl στις γυναίκες. Αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα οδηγούν σε μία κατάσταση που ονομάζεται υπερουριχαιμία, η οποία δεν συνιστά από μόνη της νόσο, σχετίζεται όμως με την ουρική αρθρίτιδα και τη νεφρολιθίαση. Υψηλές συγκεντρώσεις ουρικού οξέος στο αίμα μπορεί να εμφανιστούν είτε λόγω αυξημένης παραγωγής του (εξαιτίας κληρονομικών/γενετικών παραγόντων ή και διατροφής) είτε λόγω μειωμένης απέκκρισής του (εξαιτίας ανεπαρκούς νεφρικής λειτουργίας).

Τροφές με μεγάλη περιεκτικότητα σε πουρίνες, οι οποίες και θα πρέπει να αποφεύγονται σε περιπτώσεις υψηλών τιμών ουρικού οξέος είναι τα εντόσθια, το κόκκινο κρέας, τα σπαράγγια, τα μανιτάρια, το κυνήγι, οι ρέγκες, τα οστρακοειδή, τα αλλαντικά και τα λουκάνικα.

πηγή:mednutrition.gr