Μια από τις πιο ανεξιχνίαστες ως προς την παθογένειά τους, μορφές αρθρίτιδας είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡΑ). Το μέγεθος δε της αγνοιας σχετικά με την αιτία και τον τρόπο εμφάνισης της νόσου είναι ανάλογο με την συχνότητα εμφάνισης της στον γενικό πληθυσμό. Η σωματική αναπηρία και το έντονο άλγος που προκαλούνται απο την νόσο, την καθιστούν ιδιαίτερα σοβαρή κατάσταση που χρήζει σωστής και έγκαιρης πρόληψης και αντιμετώπισης.

Η ΡΑ είναι μια χρόνια συστηματική πολυοργανική νόσος που σχετίζεται κυρίως κυρίως με την φλεγμονώδη διήθηση του αρθρικού θυλάκου των αρθρώσεων, με συχνότερη την συμμετρική και αμφοτερόπλευρη εμφάνισή της στις περιφερικές αρθρώσεις της άκρας χειρός (μεσοφαλλαγικές και μεταρπιοφαλλαγικές). Η νόσος μπορεί να επεκταθεί προοδευτικά σε κεντρικότερες αρθρώσεις και να προσβάλλει και άλλα όργανα του σώματος.

Η ΡΑ εμφανίζεται 3 φορές συχνότερα σις γυναίκες από ότι στους άντρες. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν φλεγμονή των αρθρώσεων, οίδημα, μείωση της κινητικότητας και έντονιο πόνο. Άλλα συμπτώματα που μπορεί να παρατηρηθούν είναι: Απώλεια της όρεξης, πυρετός αναιμία, δερματικές βλάβες (ρευματικά οζία) κυρίως σε περιοχές του σώματος που δέχονται έντονη τριβή (όπως οι εκτατικές επιφάνειες των αγκώνων), οφθαλμικές βλάβες (κερατοεπιπεφυκίτιδα) κ.α.
    
Η αιτιολογία της νόσου παραμένει μέχρι στιγμής άγνωστη. Η παθογένεια της νόσου βασίζεται σε μια μη φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπου που στρέφεται κατά του φυσιολογικού αρθρικού ιστού και προκαλέι φλεγμονώδη αντίδραση και διάβρωση της άρθρωσης. Η διάγνωση της νόσου γίνεται βάσει της ιατρικής εξέτασης και του ιστορικού του ασθενούς καθώς και ακτινολογικών και εργαστηριακών εξετάσεων οι οποίες περιλαμβάνουν ανίχνευση του ρευματοειδούς παράγοντα στον ορρό.

Η θεραπευτική φαρέτρα κατά της ΡΑ περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με ΜΣΑΦ και ασπιρίνη, γλυκοκορτικοειδή και τροποποιητικά φάρμακα της αρθρίτιδας ενώ χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται μόνο σε περιπτώσεις προχωρημενης διάβρωσης και σοβαρής μείωση της κινητικότητας της άρθρωσης.

Η ΡΑ όμως, πέραν της σωματικής αναπηρίας και του έντονου πόνου που προκαλεί καθώς και της συναισθηματικής κατάπτωσης στην οποία οδηγεί τον ασθενή, μπορεί εύκολα να αντιμετωπίστει, ως προς την σοβαρότητα των συμπτωμάτων της, με επτά απλές κινήσεις. Αυτές είναι :

1. Κινήστε κάθε άρθρωση του σώματος στο μέγιστο εύρος κινησής της, μέχρι το σημείο που αρχίζει ο πόνος, τουλάχιστον μια φορά την ημέρα.
2. Μάθετε να συμβιώνετε με τον πόνο και να τον σέβεστε.
3. Προσέχετε την χρησιμοποίηση των χεριών (Αποφυγή θέσεων κατά τια οποίες πιέζονται τα δάκτυλα πάνω στο μικρό δάκτυλο, αποφυγή σχηματισμού σφικτής γροθιάς, αποφυγή συγκράτησης αντικειμένων  με τα δάκτυλα),
4. Αξιοποιήστε πλήρως την μηχανική του σώματος στην εργασία (σωστό κάθισμα, προσεκτικές κινήσεις κ.ά),
5. Χρησιμοποιήστε την ισχυρότερη άρθρωση που παίζει τον κύριο ρόλο σε κάθε κίνηση,
6. Αποφεύγετε να κρατάτε τις αρθρώσεις σας στην ίδια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα,
7. Εναλλάσετε τις ώρες εργασίας με ίσα μεσοδιαστήματα ανάπαυλας κατά την διάρκεια της ημέρας.

Παρά λοιπόν την σοβαρή κλινική εικόνα της ΡΑ και την σχετική αδυναμία αποτελεσματικής αντιμετώπισης της, είναι μέσα στις δυνατότητες του ασθενούς, με ορισμένες απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής του, να περιορίσει τον πόνο και να βελτιώσει το επίπεδο διαβίωσης καθώς και συναισθηματική του κατάσταση, προκειμένου να επανέλθει ως ενεργό μέλος στο κοινωνικό σύνολο.

πηγή:mednutrition.gr