Η τροφική αλλεργία αποτελεί ένα σημαντικό και εξελισσόμενο ζήτημα δημόσιας υγείας. Σε συνέχεια των αναπνευστικών αλλεργικών παθήσεων (άσθματος και αλλεργικής ρινίτιδας), η τροφική αλλεργία φαίνεται να αποτελεί το δεύτερο κύμα αλλεργικών παθήσεων σε παιδιά. Η νέα γενιά που πλήττεται ιδιαίτερα από τροφικές αλλεργίες φαίνεται να είναι λιγότερο πιθανό να τις ξεπεράσει γρήγορα, και επομένως περισσότερο πιθανό να εμφανίσει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της νόσου. Η τροφική αλλεργική νόσος έχει συνδεθεί με τον σύγχρονο τρόπο ζωής, την αλλαγή των διατροφικών συνηθειών, την αλλαγή της εντερικής μικροχλωρίδας, αλλά και τους περιβαλλοντικούς ρύπους. Δεν είναι ακόμη γνωστό αν η αύξηση των τροφικών αλλεργιών είναι αποτέλεσμα των περιβαλλοντικών αλλαγών, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν επιγενετικές αλλαγές στην έκφραση γονιδίων και είναι δυνητικά κληρονομήσιμες από γενιά σε γενιά, ή εάν προκαλούνται κυρίως από τον σύγχρονο τρόπο ζωής.

Πώς γίνεται η διάγνωση της τροφικής αλλεργίας;

Ανεπιθύμητες ανοσοαποκρίσεις στα τρόφιμα εμφανίζονται περίπου στο 5% των μικρών παιδιών και στο 3-4% των ενηλίκων στις δυτικές χώρες. Οι τροφικές αλλεργικές αντιδράσεις είναι υπεύθυνες για μια ποικιλία συμπτωμάτων και διαταραχών που περιλαμβάνουν το δέρμα, το γαστρεντερικό σύστημα αλλά και την αναπνευστική οδό και μπορεί να αποδοθούν σε IgE–μεσολαβούμενο και μη IgE-μεσολαβούμενο (κυτταρικό) μηχανισμό. Η διάγνωση της τροφικής αλλεργίας απαιτεί λεπτομερές ιατρικό ιστορικό, εργαστηριακές εξετάσεις, και, σε πολλές περιπτώσεις, πρόκληση λήψης του τροφίμου από του στόματος υπό ελεγχόμενες συνθήκες, ώστε να επιβεβαιωθεί η διάγνωση. Επί του παρόντος, η διαχείριση των τροφικών αλλεργιών περιλαμβάνει την εκπαίδευση του ασθενούς, ώστε να αποφύγει την επαφή με το υπεύθυνο αλλεργιογόνο και την εκπαίδευσή του στη χρήση θεραπευτικών μεθόδων (π.χ. ένεση επινεφρίνης) σε περίπτωση ακούσιας κατάποσης και εμφάνισης αναφυλαξίας.

Μπορούν τα παιδιά να αποφύγουν μια τροφική αλεργία;

Η τροφική αλλεργία συχνά ξεπερνιέται με την πάροδο του χρόνου. Έως και το 85% των παιδιών με αλλεργία στο γάλα, το αυγό ή τη σόγια θα καταφέρουν να την ξεπεράσουν. Ωστόσο, μόλις το 20% των παιδιών ξεπερνούν αλλεργία στα φιστίκια. Η μονιμότητα της τροφικής αλλεργίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το τρόφιμο, αλλά και από την ένταση της αντίδρασης. Η μειωμένη αντίδραση στις δερματικές δοκιμασίες αλλά και η μείωση των ειδικών αντισωμάτων στο αίμα συνήθως υποδηλώνουν υποχώρηση της αλλεργικής αντίδρασης και ανάπτυξη ανοχής στο τρόφιμο. Ο λόγος που κάποια παιδιά ξεπερνούν την τροφική αλλεργία ενώ σε άλλα συνεχίζει και στην ενήλικο ζωή είναι άγνωστος.

Τα παιδιά με πολλές τροφικές αλλεργίες φαίνεται να μη ξεπερνούν εύκολα τη νόσο, ενώ συχνά εμφανίζουν ταυτόχρονα άσθμα, έκζεμα και ρινίτιδα. Παράλληλα, κάποιες πρωτεΐνες που ευθύνονται για την εμφάνιση τροφικών αλλεργιών φαίνεται να είναι πιο ισχυρές.

Συγκεκριμένα, η αλλεργία στους καρπούς των δέντρων και τα θαλασσινά φαίνεται να είναι οι πιο επίμονες σε σχέση με την αλλεργία στο γάλα, τα σιτηρά ή το αυγό. Επίσης, εάν αυτές τελικά υποχωρήσουν θα είναι σε μεγαλύτερη ηλικία από τις λιγότερο «επίμονες» τροφικές αλλεργίες. Επιπλέον, η έκθεση του παιδιού σε μικροποσότητες του υπευθύνου για την αλλεργία τροφίμου είναι πιθανό να δράσει ωφέλιμα στην υποχώρηση της αλλεργικής αντίδρασης. Ωστόσο, η έκθεση αυτή πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή και υπό την καθοδήγηση και επίβλεψη αλλεργιολόγου, ο οποίος θα αποφασίσει τον χρόνο και την ποσότητα με την οποία μπορεί να ενταχθεί η τροφή στο διαιτολόγιο του παιδιού.

Τι πρέπει να κάνετε;

Σε κάθε περίπτωση συστήνεται η τακτική παρακολούθηση από αλλεργιολόγο και η επανεξέταση για την εμμένουσα ή μη τροφική αλλεργία. Κατά το διάστημα αποχής από το υπεύθυνο για την αλλεργία τρόφιμο ο διαιτολόγος μπορεί να εκπαιδεύσει τον ασθενή και τους γονείς στην εξάλειψη του τροφίμου από το καθημερινό διαιτολόγιο και την αντικατάστασή του ώστε να επιτευχθεί η πρόσληψη όλων των απαραίτητων, για την υγεία του παιδιού, θρεπτικών συστατικών.

πηγή:mednutrition.gr