Blog posts of '2019' 'Δεκέμβριος'

Οικογένεια, φίλοι, χαρούμενη διάθεση και ..πολύ φαγητό, είναι εικόνες από το σκηνικό των Χριστουγέννων! Μετά το τέλος του κλασικού οικογενειακού τραπεζιού, πολλοί από εμάς θα καταλήξουν με δυσπεψία! Η πέψη είναι η διαδικασία κατά την οποία ο οργανισμός διασπά τις τροφές σε μικρά σωματίδια, με στόχο να απορροφήσει στην κυκλοφορία του αίματος τα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζεται. Η πλήρης πέψη διαρκεί από 24 έως 72 ώρες και επηρεάζεται από την ποσότητα, τον τύπο του φαγητού, το φύλο και πιθανά πεπτικά προβλήματα του ατόμου.

Η βάδιση μετά τον περπάτημα είναι μία επιλογή που σαφώς έχει απίστευτα πλεονεκτήματα σε σχέση με το να μείνουμε στον καναπέ μας ακίνητοι και νωχελικοί. Ωστόσο υπάρχουν ορισμένοι κανόνες που πρέπει να ακολουθήσουμε για να έχουμε τα επιθυμητά οφέλη.

•          Περπατάμε μισή ώρα μετά τη λήξη του γεύματος. Όχι νωρίτερα καθώς η κίνηση του κορμού θα επιβαρύνει το στομάχι (και ειδικά αν έχει μεγάλο όγκο φαγητού), και θα προκαλέσει τάση για οισοφαγική παλινδρόμηση της τροφής. Αποτέλεσμα θα είναι να έχουμε άσχημη αίσθηση και καούρες.
•          Περπατάμε με χαμηλή προς μέτρια ταχύτητα για το ίδιο ακριβώς λόγο (πίεση που προκαλεί οισοφαγική παλινδρόμηση.
•          Δεν κρατάμε βαριές τσάντες και αντικείμενα.
•          Πίνουμε νερό συχνά αλλά σε μικρές ποσότητες.
•          Να είναι έως 45 λεπτά, αλλά όχι λιγότερο από 15 λεπτά.

Κάτω από αυτούς τους κανόνες το περπάτημα μετά το φαγητό μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα στους εξής τομείς:

1.     Βοηθά στη χώνεψη καθώς ενεργοποιεί τα γαστρικά υγρά και βοηθά στην πρόληψη της δυσπεψίας και της καούρας..
2.     Ενεργοποιεί τον μεταβολισμό σας και  διεγείρετε τη μεταβολική διαδικασία, με αποτέλεσμα να κάψετε πιο γρήγορα τις περιττές θερμίδες που πήρατε.
3.     Μειώνει τα τριγλυκερίδια
4.     Μειώνει τα επίπεδα του σακχάρου
5.     Βοηθά στον βραδινό ύπνο

Φυσικά παραμένουν απαραίτητοι οι βασικοί κανόνες άνεσης κατά τη βάδιση. Φοράμε άνετα ρούχα και άνετα παπούτσια, τα οποία έχουν μέσα τους εξατομικευμένους πάτους Sole-med, που έχουν κατασκευαστεί κατόπιν του κορυφαίου τρισδιάστατου Laser πελματογραφήματος της εταιρείας Ανάτς.

Ο αθλητισμός, αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα διαμόρφωσης ενός υγιούς σώματος και πνεύματος, ενώ ταυτόχρονα συμβάλει στην ανάπτυξης της συλλογικότητας, της άμιλλας, της αγωνιστικότητας και της πειθαρχίας ειδικά στις παιδικές και νεαρές ηλικίες. Ωστόσο η ένταξη της φυσικής άσκησης στη ζωή των παιδιών, δεν αποκλείει την πιθανότητα τραυματισμών, που μακροπρόθεσμα ενδεχομένως να συντελέσουν στην εκδήλωση μυοσκελετικών ή άλλων προβλημάτων ποικίλης έντασης. Σύμφωνα με διεθνείς έρευνες ο μέσος όρος των τραυματισμών στα κινητικά αθλήματα είναι 12 τραυματισμοί ανά 1000 ώρες ενεργής ασχολίας (προπόνηση-παιχνίδι).

Οι αθλητικοί τραυματισμοί διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

Α) τους οξείς τραυματισμούς οι οποίοι είναι εμφανείς άμεσα

Β)  τους χρόνιους ή τραυματισμούς υπερχρήσης οι οποίοι δεν είναι εμφανείς άμεσα και εκδηλώνονται σε μεταγενέστερο χρόνο και με αυτούς θα ασχοληθούμε σήμερα.

Οι αιτίες των αθλητικών  τραυματισμών υπερχρήσης διακρίνονται σε 3 κατηγορίες: 

Εξωγενή αίτια: τα ακατάλληλα υποδήματα, οι ακατάλληλες προπονητικές εγκαταστάσεις και επανάληψη κρούσεων  αλλά και συγκεκριμένων και ακραίων θέσεων του κορμού σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες του εκάστοτε αθλήματος. Ακόμα και στατικές επαναλαμβανόμενες θέσεις δημιουργούν συνεχείς και μονόπλευρα φορτία και τα αντίστοιχα προβλήματα.

Ενδογενή αίτια: η ηλικία καθώς  και προηγούμενοι τραυματισμοί που δεν αποκαταστάθηκαν πλήρως. Το ηλικιακό δεδομένο είναι καθοριστικής σημασίας καθώς η ελαστικότητα των ιστών και των αρθρώσεων διαφοροποιείται με την πάροδο του χρόνου. Έως την ηλικία των 12 ετών τα παιδιά έχουν μεγαλύτερο εύρος κίνησης των αρθρώσεων (λόγω μεγάλης ελαστικότητας) και αντίθετα σε μεγαλύτερες ηλικίες μικρότερο εύρος λόγω φυσιολογικής ακαμψίας των αρθρώσεων λόγω ηλικιακών αλλαγών. Και τα δύο ενδέχεται να προκαλέσουν τραυματισμούς κατά τη διάρκεια της προπόνησης.

Ανατομικά αίτια: δομικές ατέλειες των ανατομικών αξόνων των κάτω άκρων.

Οι πιο συνηθισμένες δομικές ατέλειες που πρέπει να ελέγχει οπωσδήποτε ένας νεαρός αθλούμενος για να μην έχει προβλήματα είναι:

1.       Η πλατυποδία ή κοιλοποδία
2.       Ο υπερπρηνισμός ή ο υπτιασμός
3.       Η βλαισογονία ή ραιβογονία
4.       η ανισοσκελία

Οι τραυματισμοί υπερχρήσης που προκαλούνται από ανατομικά αίτια, παρουσιάζονται συνήθως μετά από χρόνια, με πόνους στα γόνατα και στη μέση.

Ο πρώτος έλεγχος πρέπει να γίνεται στην ηλικία των 4-5 ετών. Αν δεν έχει γίνει πελματογραφικός έλεγχος μέχρι αυτή την ηλικία, πρέπει μέχρι την ηλικία των εννέα ετών, να έχουν μετρηθεί όλα τα παιδιά που έχουν σχέση με τον αθλητισμό.

Το πόδι που έχει πλατυποδία, υπερπρηνισμό και βλαισογονία αντιμετωπίζει συνήθως τους εξής τραυματισμούς υπερχρήσης:

•          Διαστρέμματα
•          Τενοντίτιδες, με πιο συχνές την τενοντίτιδα αχιλλείου
•          Κάταγμα κόπωσης του σκαφοειδούς
•          Σύνδρομο ταρσιαίου σωλήνα
•          Δύσκαμπτο Ή βλαισό μεγάλο δάκτυλο (κότσι)
•          Αλλοιώσεις χόνδρων επιγονατίδας και έξω μηνίσκου
•          Μετατραυματική αρθρίτιδα στην ποδοκνημική άρθρωση
•          Τραυματισμούς νυχιών και φουσκάλες τριβής
•          Υπερκερατώσεις στα σημεία έντονης πίεσης

Το πόδι που έχει κοιλοποδία, υπτιασμό και ραιβογονία, αντιμετωπίζει συνήθως τους εξής τραυματισμούς υπερχρήσης:

•          Διαστρέμματα
•          Κράμπες στις γάμπες
•          Τενοντίτιδα αχιλλείου
•          Τενοντίτιδα περονιαίων μυών
•           Αλλοιώσεις χόνδρων επιγονατίδας και έσω μηνίσκου
•           Φλεγμονές στα σησαμοειδή οστά
•          Κάταγμα κόπωσης των μεταταρσίων
•          Πτώση κεφαλών μεταταρσίων και άλγος στην περιοχή
•          Νεύρωμα Μόρτον
•          Άκανθα πτέρνας
•          Πελματιαία απονευρωσίτιδα
•          Υπερκερατώσεις στα σημεία έντονης πίεσης

Το  3D Laser πελματογράφημα είναι η μέθοδος που καλύπτει με απόλυτη ακρίβεια τις απαιτούμενες μετρήσεις με στόχο την κατασκευή εξατομικευμένων πάτων.

Οι εξατομικευμένοι πάτοι υποστηρίζουν τις σωστές γωνιακές κλίσεις του ποδιού, αποφορτίζουν τα σημεία που λανθασμένα έχουν μεγαλύτερη πίεση, προσφέρουν ικανοποιητική επιφάνεια στήριξης, ισομοιρασμό φορτίων και πιέσεων, ευθυγράμμιση των αρθρώσεων με στόχο τη μείωση των τραυματισμών υπερχρήσης από ανατομικά αίτια.

Κοιλοποδία

Κοιλοποδία είναι η κατάσταση του άκρου πόδα κατά την οποία η έσω επιμήκης καμάρα του ποδιού δημιουργεί ένα ιδιαίτερα υψηλό τόξο. Το πόδι διατηρεί αυτή την εικόνα της πολύ υψηλής καμάρας ακόμα και όταν είναι σε θέση φόρτισης, δηλαδή όρθια θέση ή κατά τη βάδιση. Φυσικά όλοι  οι άνθρωποι έχουν ένα μοναδικό σχηματισμό ποδικής καμάρας και είναι φυσιολογικό,  άλλες καμάρες να είναι πιο χαμηλές ή άλλες πιο υψηλές. Ωστόσο θέλει προσοχή καθώς όταν αυτή η εικόνα ξεφεύγει από τα φυσιολογικά όρια και η καμάρα είναι ιδιαίτερα υψηλή, ένα πλήθος προβλημάτων συνδέεται με αυτήν την κατάσταση του ποδιού. Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν και ανησυχούν για την πλατυποδία. Ακόμα και ανάμεσα στους ειδικούς υγείας, το φαινόμενο της πλατυποδίας έχει μελετηθεί περισσότερο. Παρόλα αυτά και σύμφωνα με τις νέες μελέτες η κοιλοποδία μπορεί να δημιουργήσει εξίσου σημαντικά προβλήματα στις αρθρώσεις του σώματος και πρέπει να γίνεται διάγνωση και αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης.

Αίτια:

Τα αίτια χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες. Αρχικά μπορεί να είναι απλά μία κληρονομική δομική ανωμαλία συνδεδεμένη με ανισορροπία στη λειτουργία των μυών του άκρου πόδα και των μυών της γάμπας (τεταμένοι μύες, ρίκνωση τένοντα). Δεύτερον μπορεί να είναι σύμπτωμα μίας υποκείμενης νόσου όπως: διάφορες πολυνευροπάθειες, πολιομυελίτιδα, όγκοι της σπονδυλικής στήλης, η εγκεφαλική παράλυση, η νόσος Charcot-Marie-Tooth, η μυϊκή δυστροφία, παραμορφώσεις αρθρίτιδας κ.α. Τρίτον, μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός τραυματισμού του άκρου πόδα.

Τι προβλήματα ενδέχεται να προκαλέσει η κοιλοποδία:

Λόγω του υψηλού τόξου στην έσω επιμήκη καμάρα, η μέγιστη φόρτιση του άκρου πόδα είναι στην περιοχή της πτέρνας, των κεφαλών των μεταταρσίων και του έξω χείλους και ενδέχεται να παρουσιαστεί:

1)      Μεταταρσαλγία-Πτώση Μεταταρσίων με πόνο και φλεγμονές στην περιοχή

2)      Νεύρωμα Μόρτον

3)      Hallux-Valgus   (κότσι ποδιού)

4)      Παραμορφώσεις δακτύλων

5)      Πελματιαία απονευρωσίτιδα

6)      Τενοντίτιδα αχίλλειου

7)      Άκανθα πτέρνας

8)      Κάλους και τύλους στα δάκτυλα και στο πρόσθιο μέρος του ποδιού

9)      Κράμπες στις γάμπες

10)   Μονόπλευρες πιέσεις και φθορά στα μαλακά μόρια των γονάτων (μηνίσκο, χόνδρους) καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό των ατόμων με κοιλοποδία δίνει τη μέγιστη πίεση στο έξω χείλος του ποδιού και αυτή η τάση παρασύρει το σύνολο του ποδιού.

11)   Για τον ίδιο λόγο έχει μονόπλευρες πιέσεις και φθορά στις κεφαλές του μηριαίου οστού

12)   Πόνος στις γάμπες, στα γόνατα και τη μέση

Ωστόσο το πόδι με την αυξημένη ποδική καμάρα (όταν δεν συνοδεύεται με ασθένειες ή τραυματισμό) έχει μία θετική και αυξημένη δυναμική επιτάχυνσης και αλμάτων, οπότε σε αρκετές περιπτώσεις οδηγεί σε καλύτερες αθλητικές επιδόσεις.

Διάγνωση

Η  διάγνωση γίνεται κατόπιν πελματογραφικού ή ακτινολογικού ελέγχου. Το τεστ της βρεγμένης πατούσας μπορεί να γίνει στο σπίτι για να έχετε μία αρχική άποψη. Παρακάτω λεπτομέρειες.

 Αντιμετώπιση:

Η συντηρητική αντιμετώπιση με εξατομικευμένους ορθωτικούς πάτους, προτείνεται από τους ορθοπεδικούς και τους φυσικοθεραπευτές. Σε σπάνιες περιπτώσεις (με άλλη υποκείμενη νόσο) ο γιατρός προτείνει χειρουργείο. Βοηθούν αρκετά οι διατάσεις κατόπιν συμβουλών και συστάσεων φυσικοθεραπευτή.

Το τεστ της βρεγμένης πατούσας:

Βυθίστε το πόδι σας σε μία λεκάνη με νερό και αμέσως μετά πατήστε σε μία χαρτοσακούλα (ειδικά αυτές της μαναβικής). Δείτε το αποτέλεσμα και ταιριάξτε το με το αντίστοιχο σχήμα της εικόνας.