Κόβει την όρεξη η υπερβολική ζέστη; Ξεδιψάει το παγωμένο νερό; Παχαίνουν τα φρούτα το καλοκαίρι; Διατροφικά ερωτήματα που τίθενται μονίμως, γεννώντας διαχρονική… σύγχυση, ίσως γιατί κάποιοι από τους μύθους που τα περιβάλλουν συνδέονται με ισχυρές γευστικές απολαύσεις.
Οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού είναι ιδιαίτερα απαιτητικές για όλες τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, στις οποίες δεν συμπεριλαμβάνονται μόνο οι ηλικιωμένοι, τα μικρά παιδιά και οι πάσχοντες από προβλήματα υγείας, αλλά και οι έγκυοι, ειδικά όταν βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο της κύησης.
Οι πρώτες βασικές αλλαγές για τη λύση στο πρόβλημα , είναι η τροποποίηση στην κατανομή και συχνότητα των γευμάτων καθώς και η ποιότητα και το είδος των τροφίμων που καταναλώνουμε. Πιο συγκεκριμένα, θα ήταν καλό να αυξήσουμε τα γεύματά μας από 2 σε 3 κυρίως γεύματα και σταδιακά να προσθέσουμε κάποια ενδιάμεσα σνακ, όπως φρούτα, τα οποία φαίνεται να λείπουν από τη διατροφή μας.
Η ινσουλινοθεραπεία αποτελεί την αποκλειστική θεραπεία για τα άτομα με ΣΔτ1 και έναν από τους πιθανούς τρόπους θεραπείας, για τα άτομα με ΣΔτ2, όταν μόνο η διατροφή ή η λήψη δισκίων δεν επαρκεί για την αποτελεσματική γλυκαιμική ρύθμιση. Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ινσουλινών με ξεχωριστό τρόπο δράσης. Για να υπολογίσουμε λοιπόν την ποσότητα της ινσουλίνης, που απαιτεί το κάθε άτομο με διαβήτη, πρέπει να γνωρίζουμε τον τύπο και τρόπο δράσης, παράλληλα με τον τρόπο ζωής και τις επαγγελματικές απαιτήσεις του ατόμου, το συνήθη αριθμό και τις ώρες των γευμάτων, καθώς και τις συνολικές ενεργειακές του ανάγκες.
Τι εννούμε με τον όρο λιποαναρρόφηση; Η λιποαναρρόφηση λοιπόν είναι μια χειρουργική διαδικασία που έχει ως στόχο την αφαίρεση λίπους από επιλεγμένες περιοχές του σώματος. Συνήθως αφαιρείτε λίπος από την κοιλιακή χώρα, τους μηρούς, τους βραχίονες, τους γλουτούς και τους γοφούς. Αν και η λιποαναρρόφηση δεν είναι μια λύση απώλειας βάρους, είναι μια επιλογή για την αφαίρεση συγκεντρωμένου λίπους από περιοχές που μπορεί να μην ανταποκρίνονται στη διατροφή και την άσκηση.
Η κατανάλωση λιπαρών στο σύγχρονο δυτικού τύπου διαιτολόγιο που ακολουθεί η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού, έχει προκαλέσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην επιστημονική κοινότητα, καθώς τα λιπαρά της διατροφής έχουν σχετιστεί με διάφορα προβλήματα υγείας, όπως η παχυσαρκία, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, η υπέρταση, ο Σακχαρώδης Διαβήτης, οι διάφορες μορφές καρκίνου κ.α. Επίσης, είναι γνωστό ότι η σύγχρονη επιστημονική γνώση έχει αλλάξει κάποια από τα δεδομένα στο συγκεκριμένο πεδίο και έτσι σήμερα τα λιπαρά δεν θεωρούνται όλα επικίνδυνα, αλλά ορισμένα είναι μάλιστα απαραίτητα ή και ευεργετικά για την ανθρώπινη υγεία.
Η κατανάλωση συμπληρωμάτων διατροφής εμφανίζει μια όλο και αυξανόμενη τάση τα τελευταία χρόνια λόγω του αυξημένου ενδιαφέροντος του κοινού για έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής αλλά και δεδομένων των σύγχρονων συνθηκών ζωής που συχνά δεν επιτρέπουν την ισορροπημένη διατροφή. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές και έρευνες εταιριών δημοσκόπησης, η αγορά συμπληρωμάτων διατροφής παγκοσμίως προβλέπεται να φτάσει τα 180 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2020, με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 7,4%. Μάλιστα, ο τζίρος από την αγορά συμπληρωμάτων για τη δεκαετία 2007-2017 διπλασιάστηκε σε σύγκριση με προηγούμενη περίοδο.
Ως υπογονιμότητα ορίζεται η αδυναμία σύλληψης και τεκνοποίησης ενός ζευγαριού μετά από τουλάχιστον ένα έτος τακτικών σεξουαλικών επαφών χωρίς την χρήση αντισύλληψης. Αποτελεί πλέον ένα συνηθισμένο πρόβλημα των νέων ζευγαριών, προκαλώντας όμως μεγάλο στρες και άγχος στα ζευγάρια που το βιώνουν.
Η τροφική αλλεργία αποτελεί ένα σημαντικό και εξελισσόμενο ζήτημα δημόσιας υγείας. Σε συνέχεια των αναπνευστικών αλλεργικών παθήσεων (άσθματος και αλλεργικής ρινίτιδας), η τροφική αλλεργία φαίνεται να αποτελεί το δεύτερο κύμα αλλεργικών παθήσεων σε παιδιά. Η νέα γενιά που πλήττεται ιδιαίτερα από τροφικές αλλεργίες φαίνεται να είναι λιγότερο πιθανό να τις ξεπεράσει γρήγορα, και επομένως περισσότερο πιθανό να εμφανίσει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της νόσου.
Η μακροχρόνια ένδεια αξιόπιστων δεδομένων επίπτωσης χρονίων νόσων στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με την έλλειψη καταγραφών και πλήρους απεικόνισης της πορείας του ασθενούς στο σύστημα υγείας και της συνακόλουθης δαπάνης που προκαλείται, έχει οδηγήσει σε συγκεχυμένη εικόνα για την κατάσταση της δαπάνης συνολικά στο σύστημα υγείας και ανά νόσο.
