Για την παγκόσμια ημέρα κατά του Διαβήτη η εταιρεία ΑΝΑΤΣ Α.Ε. προτείνει τα εξής προϊόντα για την πρόληψη του Διαβήτη και την αντιμετώπιση του:
Το πάγκρεας
Το πάγκρεας είναι ένας αδένας με δυο βασικές λειτουργίες. Από τη μία, είναι υπεύθυνο για την παραγωγή και την έκκριση των παγκρεατικών ενζύμων, που είναι απαραίτητα για τη πέψη και απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών που προσλαμβάνουμε από τις τροφές. Από την άλλη, παράγει ορμόνες, κύρια δράση των οποίων, μεταξύ άλλων, η ρύθμιση του μεταβολισμού πρωτεϊνών, λιπών και υδατανθράκων καθώς και η ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου του αίματος.
Οι υδατάνθρακες που παίρνουμε από τις τροφές μεταβολίζονται σε γλυκόζη (σάκχαρο), η οποία αποτελεί βασική πηγή ενέργειας για το ανθρώπινο σώμα. Για να μπορέσουν τα κύτταρα (στους μύες, το συκώτι και το λιπώδη ιστό) να χρησιμοποιήσουν τη γλυκόζη, το πάγκρεας παράγει μια ορμόνη, την ινσουλίνη.
Η ινσουλίνη λειτουργεί ως το «κλειδί» που επιτρέπει στη γλυκόζη να περάσει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στα κύτταρα, όπου και θα χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας.
Το πάγκρεας εκκρίνει ινσουλίνη καθ όλη τη διάρκεια της μέρας, με την ποσότητα αυτή να αυξάνεται ακριβώς μετά από κάθε γεύμα. Κατά συνέπεια, η ινσουλίνη είναι αυτή που ρυθμίζει το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα.
Τι είναι ο Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2 (ΣΔΤ 2)
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 είναι μια διαταραχή του μεταβολισμού, που χαρακτηρίζεται από αυξημένο σάκχαρο, αντίσταση στην ινσουλίνη και σχετικά ανεπαρκή έκκριση της ινσουλίνης. Πιο συγκεκριμένα, το σώμα δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την παραγόμενη ινσουλίνη ή και το πάγκρεας δεν παράγει την απαιτούμενη ποσότητα ινσουλίνης. Αποτέλεσμα αυτών είναι η υπεργλυκαιμία , κατάσταση η οποία μακροχρόνια οδηγεί σε σημαντικά προβλήματα υγείας.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες , το πάγκρεας παράγει επαρκή ποσότητα ινσουλίνης ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες του οργανισμού. Όταν όμως υπάρχει αντίσταση στην ινσουλίνη, το πάγκρεας αναγκάζεται να υπερλειτουργήσει και να παράξει μεγαλύτερες ποσότητες ινσουλίνης για να ξεπεράσει το πρόβλημα αυτό. Αν η στρεσογόνος αυτή κατάσταση συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε το πάγκρεας «κουράζεται» και δεν μπορεί να συνεχίσει στους ίδιους ρυθμούς παραγωγής ινσουλίνης (προδιαβήτης). Η περαιτέρω έκπτωση στη λειτουργία του πάγκρεας έχει ως αποτέλεσμα η παραγόμενη ινσουλίνη να μην είναι πλέον επαρκής. Κατά συνέπεια το σάκχαρο του αίματος αρχίζει σταδιακά να αυξάνεται (υπεγλυκαιμία).
Η αντίσταση στην ινσουλίνη έχει και περαιτέρω επιδράσεις σε άλλα όργανα. Το συκώτι αρχίζει να παράγει μεγαλύτερες ποσότητες γλυκόζης και τριγλυκεριδίων ενώ τα νεφρά αποβάλλουν με δυσκολία την περίσσεια της γλυκόζης. Σε συνδυασμό και με άλλους μηχανισμούς, εδραιώνεται η υπεργλυκαιμία.
- Ο ΣΔΤ 2 είναι επίσης γνωστός και ως μη ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης. Η διαφορά του ΣΔΤ2 από τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 , είναι ότι στη δεύτερη περίπτωση το πάγκρεας δεν παράγει ινσουλίνη άρα ο ασθενής χρειάζεται ινσουλίνη άμεσα ως θεραπεία. Από την άλλη, στους ασθενείς με ΣΔΤ 2 η ινσουλίνη δε λείπει εντελώς αλλά δεν είναι τόση όση χρειάζεται. Αρκετοί λοιπόν από τους ασθενής μπορεί να μην χρειαστούν ποτέ θεραπεία με ινσουλίνη ενώ σε άλλους μπορεί να προστεθεί στη φαρμακευτική αγωγή αν κριθεί (από τον θεράποντα ιατρό) μεγάλη ανάγκη.
Πηγή: Greenpharmacy