Αποστειρωμένες μη επεμβατικές συσκευές, για μικρής διάρκειας χρήση, προορίζεται για τον έλεγχο του μικρόκοσμου της πληγής. Επιτρέπει να σφραγιστεί η πληγή καθώς και όλη την περίμετρο της και είναι ιδανική για χρήση μετά το χειρουργείο ή τον τραυματισμό.

Οδηγίες για χρήση των αυτοκόλλητων επιθεμάτων:

Πριν την εφαρμογή θα πρέπει να πλένετε καλά τα χέρια σας. Ανοίξτε τη συσκευασία και αφαιρέστε το προστατευτικό χαρτί. Κατά την εφαρμογή του επιδέσμου αποφύγετε να αγγίζετε το κεντρικό μαξιλάρι. Κεντράρετε το απορροφητικό ύφασμα στο τραύμα, προσαρμόστε την κόλλα στο καθαρό και στεγνό δέρμα. Αν χρειαστεί, ανανεώστε το. Πριν από τη χρήση, επαληθεύστε την ακεραιότητα του προστατευτικού περιβλήματος. Σε περίπτωση επαναχρησιμοποίησης είναι πιθανό να προσβληθείτε μόλυνση και θα πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό.

Χαρακτηριστικά που χρειάζεται να γνωρίζουμε για τις γάζες:

Αποστειρωμένος μη υφασμένος αυτοκόλλητος επίδεσμος με κεντρικό μη υφαντό υφασμάτινο παλτό.

Χαρακτηριστικά και ιδιότητες:

 Ελαφρύ διαπνέον και λεπτό

 διαφανές ακτίνες Χ, διαπερατό από τον αέρα και τους ατμούς,

 υποαλλεργικό πολυακρυλικό συγκολλητικό κεντρικό επίθεμα:

- μη υφαντό διπλωμένο ύφασμα: έχει μεγαλύτερη απορροφητική ισχύ από το βαμβάκι και δεν ξεφτίζει στις άκρες

- τοποθετείται με διάτρητη πολυεστερική αντικολλητική μεμβράνη: εγγυάται μέγιστη απορρόφηση αίματος ή εξιδρωμάτων και ελάχιστη δυνατότητα προσκόλλησης στο τραύμα.

Τα αυτοκόλλητα επιθέματα μπορούν να φανούν πολύ χρήσιμα σε τραύματα, αλλά και σε ασθενείς που είναι σε κατάκλιση για την επούλωση των πληγών τους!

Αποτελεί μια ιδανική λύση !

Δείτε εδώ την ποικιλία στα μεγέθη που υπάρχουν.

Ο καιρός κρυώνει παρακάτω αναφέρουμε μερικά tips για να προστατευτείτε από το κρύο.

Η εταιρεία Ανατς προσφέρει πλήρη ποικιλία προϊόντα όπως οι Θερμοφόρες

Δείτε εδώ Θερμοφόρες

Καλύπτουμε το θώρακά μας

Η διατήρηση της θερμοκρασίας στην περιοχή του θώρακα έχει μεγάλη σημασία, καθώς μειώνει τον κίνδυνο υποθερμίας διασφαλίζοντας παράλληλα τη ροή θερμού αίματος προς τα άκρα. Το ιδανικό ντύσιμο εξαρτάται από το βαθμό της φυσικής δραστηριότητας κατά την έκθεσή στο κρύο αλλά και τη διάρκεια της έκθεσης σε αυτό.

Ενδεικτικά, αν δεν έχετε σκοπό να κινηθείτε αρκετά, φορέστε ένα μπουφάν που περιέχει πούπουλα. Προσπαθήστε επίσης να φοράτε αρκετές στιβάδες ρούχων και όχι λίγα χοντρά ρούχα. Αυτό σας επιτρέπει να προσαρμόσετε κατάλληλα την ένδυσή σας αν παρατηρηθεί μία απότομη αλλαγή στη θερμοκρασία ή αν ασκηθείτε και αυξηθεί η θερμοκρασία του σώματος. Τ

α ρούχα που έρχονται σε επαφή με το δέρμα μας πρέπει να είναι υδατοαπωθητικά με σκοπό να μην επιτρέπουν συσσώρευση του ιδρώτα και μείωση της θερμοκρασίας του σώματος. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα συνθετικά ρούχα που οι ίνες περιέχουν πολυεστέρα, πολυαιθυλένιο και πολυπροπυλένιο, καθώς και οι φυσικές ουσίες όπως το μαλλί, αποτελούν καλές επιλογές για τα ρούχα μας στο έντονο κρύο.

Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν επίσης ότι τα βαμβακερά πρέπει να αποφεύγονται κατά τον ψυχρό καιρό, ιδιαίτερα αν ιδρώνουμε αρκετά ή αν υπάρχει κίνδυνος να βραχούμε. Το βαμβάκι μπορεί να απορροφήσει μεγάλες ποσότητες νερού και στεγνώνει πιο αργά από τα συνθετικά και το μαλλί, με αποτέλεσμα να ψυχραίνει τον οργανισμό, κάτι που προφανώς δεν είναι επιθυμητό.

Ένα από τα ρούχα που θα φορέσουμε πρέπει να είναι το μάλλινο πουλόβερ, καθώς αυτό βοηθά σημαντικά στη διατήρηση της θερμοκρασίας του σώματος.

Η τελευταία στιβάδα ρούχων πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε ένα αντιανεμικό μπουφάν. Το τελευταίο προστατεύει τον οργανισμό από τις ισχυρές ριπές ψυχρού αέρα, οι οποίες μπορεί να απομακρύνουν τη θερμότητα από το σώμα μας.

Προτιμήστε επίσης πιο άνετα ρούχα και αποφύγετε τα στενά ή κολλητά, καθώς τα τελευταία μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στην κυκλοφορία του αίματος.

Προστατεύουμε το άκρα

Κατά τη διάρκεια μιας ψυχρής μέρας είναι σημαντικό να καλύψουμε τα άκρα μας καθώς αυτά είναι τα σημεία στα οποία εμφανίζονται συνήθως κρυοπαγήματα. Τα δάκτυλα των χεριών και των ποδιών, τα αυτιά και η μύτη είναι τα σημεία που κινδυνεύουν περισσότερο. Φορέστε μάλλινο ή συνθετικό σκούφο, ζεστές μπότες και κασκόλ για να προστατεύσετε τα αυτιά, τα δάκτυλα και το πρόσωπό σας από το κρύο.

Για τα χέρια προτιμήστε τα μάλλινα γάντια καθώς αυτά προσφέρουν την υψηλότερη προστασία και διατηρούν τη θερμοκρασία του σώματος υψηλή για μεγαλύτερη διάρκεια.

Τα 2 ή 3 ζευγάρια κάλτσες προσφέρουν συνήθως περισσότερα οφέλη συγκριτικά με το 1 ζευγάρι, ωστόσο πρέπει να αποφεύγονται με στενά παπούτσια που ασκούν πίεση, γιατί έτσι εμποδίζεται η κυκλοφορία του αίματος. Ιδιαίτερα τα παιδιά είναι σημαντικό να φορούν σκούφο στο έντονο κρύο, καθώς τα κρυοπαγήματα στα αυτιά αποτελούν το συχνότερο τραυματισμό που σχετίζεται με τον ψυχρό καιρό σε αυτές τις ηλικίες.

Βρέφη και Ηλικιωμένοι

Οι ηλικιωμένοι κινδυνεύουν περισσότερο από τον ψυχρό καιρό, καθώς η λειτουργία των μηχανισμών διατήρησης της σωστής θερμοκρασίας του οργανισμού έχει μειωθεί με την ηλικία. Τα βρέφη διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο από το κρύο καθώς λόγω του αυξημένου μεγέθους του κεφαλιού σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα, χάνουν αρκετή θερμότητα στην περιοχή αυτή.

Θα πρέπει λοιπόν μωρά και ηλικιωμένοι να είναι σχολαστικά ντυμένοι. Οι ασθενείς με χρόνιες παθήσεις, όπως ο διαβήτης και η καρδιακή ανεπάρκεια, μπορεί επίσης να παρουσιάζουν δυσκολίες στη διατήρηση της θερμοκρασίας του σώματος, επομένως πρέπει να λαμβάνονται επιπλέον μέτρα στον ψυχρό καιρό. Οι ασθενείς με διαβήτη, για παράδειγμα, έχουν συχνά νευρικές βλάβες στα άκρα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αντιληφθούν εύκολα τις σημαντικές αλλαγές στη θερμοκρασία του σώματος.

Αποφύγετε το Αλκοόλ και το Κάπνισμα

Το αλκοόλ αυξάνει ελαφρώς τον κίνδυνο κρυοπαγήματος, ωστόσο ο σημαντικότερος κίνδυνος από την κατανάλωσή του είναι ότι επηρεάζει την ικανότητα να αντιληφθούμε πότε πρέπει να αναζητήσουμε προστασία από το κρύο. Το κάπνισμα, προκαλεί σύσπαση των αγγείων, γεγονός που επίσης ενισχύει τον κίνδυνο κρυπαγήματος. Αν είστε καπνιστής, προσπαθήστε να αποφύγετε το κάπνισμα πριν την έκθεση σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.

Προειδοποιητικά Σημάδια

Αν παρατηρήσετε ότι κάποιο από τα δάκτυλά σας είναι ιδιαίτερα ψυχρό αλλά δεν έχει μουδιάσει, πρέπει να προβείτε σε συγκεκριμένες ενέργειες για να διασφαλίσετε ότι η κατάσταση αυτή δεν θα εξελιχθεί σε κρυοπάγημα. Τοποθετήστε τα δάκτυλα στις μασχάλες ή κάντε έντονες κινήσεις για να αυξήσετε τη θερμοκρασία τους.

Αν, ωστόσο, διαπιστώσετε ότι έχει μειωθεί η αισθητικότητα σε κάποιο άκρο ή έχει λευκή ή ωχρή χροιά, κατά πάσα πιθανότητα έχει ήδη εμφανιστεί κρυοπάγημα. Στις κατάλληλες συνθήκες ένας ασθενής μπορεί να παρουσιάσει κρυοπαγήματα σε λιγότερο από 1 λεπτό.

Όταν παρατηρήσετε τα παραπάνω συμπτώματα, μπείτε γρήγορα στο σπίτι και φορέστε περισσότερα ρούχα. Αν το κρυοπάγημα δεν υποχωρήσει, επικοινωνήστε άμεσα με τον γιατρό σας.

Οι ενδείξεις της υποθερμίας δεν είναι το ίδιο εύκολο να ανιχνευθούν. Συνήθως ξεκινά με ανεξέλεγκτο ρίγος που ακολουθείται από αποπροσανατολισμό, διαταραχές της ομιλίας, υπνηλία και αίσθημα εξάντλησης.

Αν παρουσιάσετε τα παραπάνω συμπτώματα, μπείτε γρήγορα στο σπίτι και επικοινωνήστε με τον γιατρό σας, καθώς η επαναφορά της θερμοκρασίας του σώματος εντός φυσιολογικών ορίων είναι κάτι που δεν μπορείτε να επιτύχετε μόνοι σας.

Πηγή: https://www.news247.gr/ygeia/pos-na-prostateythoyme-apo-to-kryo.7558400.html

Για να ζεσταινεσαι με ασφάλεια.

Οι θερμοφόρες νερού δίνουν ζεστασιά το χειμώνα, προσφέρουν ανακούφιση από πόνους και μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία τραυματισμών. Ωστόσο, η λανθασμένη χρήση τους μπορεί να προκαλέσει σοβαρά εγκαύματα.
Η Υπηρεσία Ανταγωνισμού και Προστασίας Καταναλωτών παράλληλα με τους ελέγχους που πραγματοποιεί αυτή την περίοδο στην αγορά, όπου η ζήτηση και η χρήση του προϊόντος αυτού είναι αυξημένη,επιθυμεί να ενημερώσει τους καταναλωτές για τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να προστατευτούν από τους κινδύνους που ενδεχομένως να παρουσιαστούν από τη χρήση των θερμοφόρων νερού.
Οδηγίες σωστής χρήσης

  Κρατείστε τη θερμοφόρα μακριά από παιδιά.
  Μην χρησιμοποιείτε τη θερμοφόρα σε βρεφικά κρεβατάκια όταν ξαπλώνουν παιδιά.
  Να χρησιμοποιείτε τη θερμοφόρα πάντα με κάλυμμα ή τυλίγοντάς την με μία πετσέτα.
  Μην τοποθετείτε βάρος ή πίεση στη θερμοφόρα καθώς μπορεί να σκάσει.
  Χρησιμοποιείστε τη θερμοφόρα για να ζεστάνετε το κρεβάτι και απομακρύνετε την πριν πάτε για ύπνο.
  Αποφύγετε να φέρετε τη θερμοφόρα σε επαφή με φωτιά, σώματα καλοριφέρ και οξέα.
  Μην χρησιμοποιείτε τη θερμοφόρα σε συνδυασμό με ηλεκτρική κουβέρτα.
  Ελέγχετε το πώμα τακτικά για τη στεγανότητά του.
  Μην τοποθετείτε τη θερμοφόρα στο φούρνο μικροκυμάτων.

Οδηγίες γεμίσματος

Ελέγξτε την κατάσταση της θερμοφόρας πριν την γεμίσετε και απορρίψτε την εάν παρουσιάζει σημάδια φθοράς, διαρροών ή σχισίματα.
Βεβαιωθείτε ότι η θερμοκρασία του νερού είναι κάτω από το σημείο βρασμού.
 Γεμίζετε πάντοτε τη θερμοφόρα πάνω από ένα νεροχύτη και κρατήστε την μακριά από το σώμα σας για να αποφύγετε σοβαρά εγκαύματα.
 Γεμίζετε τη θερμοφόρα σε όρθια θέση κρατώντας την από το λαιμό.
 Μην γεμίζετε τη θερμοφόρα πάνω από τα 2/3 της χωρητικότητάς της και μη ρίχνετε το νερό πολύ γρήγορα μέσα.
 Βγάλτε τον ζεστό αέρα ακουμπώντας τη θερμοφόρα σε μια επίπεδη κατακόρυφη επιφάνεια, και όταν εμφανιστεί το νερό στο άνοιγμα, βιδώστε καλά το πώμα.
 Κρατήστε τη θερμοφόρα μακριά από το σώμα σας όταν αποβάλλετε τον ζεστό αέρα.
 Βεβαιωθείτε ότι το πώμα έχει τοποθετηθεί σωστά και έχει σφραγιστεί πλήρως για να αποτραπεί η διαρροή ζεστού νερού.

Οδηγίες αποθήκευσης

 Αφαιρέστε το πώμα όταν δεν χρησιμοποιείται.
 Κρεμάστε τη θερμοφόρα ανάποδα για να αδειάσει εντελώς και να στεγνώσει.
 Αποθηκεύστε τη θερμοφόρα σε δροσερό, ξηρό μέρος που δεν υπάρχει άμεση επαφή με την ηλιακή ακτινοβολία.

Συστάσεις Υπηρεσίας
Αγοράζετε θερμοφόρες νερού από αξιόπιστα σημεία πώλησης και ελέγχετε την ποιότητα κατασκευής τους πριν την αγορά. Διαβάστε, εφαρμόστε και φυλάξτε τις προειδοποιήσεις και τις οδηγίες που σας παρέχει ο κατασκευαστής. Σταματήστε να χρησιμοποιείτε θερμοφόρες που έχουν φθαρεί ή έχουν υποστεί τέτοιες ζημιές που μπορεί να σας θέσουν σε κίνδυνο.
Θα πρέπει επίσης να ενημερώνετε την Υπηρεσία σε περίπτωση που πιστεύετε ότι ένα προϊόν ενδεχομένως να παρουσιάζει κινδύνους.

Χρήση της θερμοφόρας νερού.

Ενώ οι θερμοφόρες νερού χρησιμοποιούνται και για να ζεσταθούμε κατά τις κρύες νύχτες του χειμώνα, κατά βάσει χρησιμοποιούνται για να απαλύνουμε τους μυϊκούς πόνους. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τους παρακάτω λόγους:

• Απαλύνουν τους πόνους κατά την έμμηνο ρύση.
• Ανακουφίζει τους πόνους του αυχένα και της μέσης.
• Καταλαγιάζει τους πονοκεφάλους.
• Μειώνει τις κράμπες του στομάχου.

Πηγή: https://www.ilovestyle.com/

Η εταιρεία ΑΝΑΤΣ Α.Ε. προσφέρει τα κατάλληλα προιόντα για την σωστή φροντίδα των ασθενών που είναι σε κατάκλιση.

Παρακάτω θα βρείτε την λίστα με τα υλικά νο1 στην ποιότητά τους: 

1) Υγρομάντηλο Γάντι Μίας Χρήσεως ROMED (8ΤΕΜ)

2) Υγρομάντηλα Αloe Vera RΟΜΕD 64 τεμ.

3) Γάντι-πετσέτα με σαπούνι RΟΜΕD

4) Σκούφος Λουσίματος ΑQUΑ CΑΡS ROMED

5) Κρέμα Hydrafix 300g CREAM-H Romed

Το λουτρό ενός κατακεκλιμένου ασθενή έχει συγκεκριμένους στόχους, όπως είναι φυσικά ο καθαρισμός του δέρματος, η προώθηση της κυκλοφορίας του αίματος στους ιστούς αλλά και η δημιουργία ευεξίας που σου δημιουργεί η σωστή υγιεινή.

Η ατομική-υγιεινή του ασθενή περιλαμβάνει:

• Λούσιμο κεφαλής
• Λουτρό σώματος
• Καθαριότητα προσώπου (φροντίδα οφθαλμών, ρινός, αυτιών, και στοματικής κοιλότητας)
• Υγιεινή περινεϊκής περιοχής – Τοπική υγιεινή (γεννητικών οργάνων και πρωκτού). 

Με την καθημερινή ατομική υγιεινή του ασθενή επιτυγχάνεται:

• Απομάκρυνση ρύπων (ιδρώτας, κόπρανα, εκκρίσεις)
• Μηχανική απομάκρυνση μικροοργανισμών από το δέρμα (η παραμονή στο κρεβάτι αυξάνει την εφίδρωση, και ευνοεί την ανάπτυξη μικροοργανισμών)
• Χαλάρωση, ανακούφιση του ασθενή
• Διατήρηση της κινητικότητας των αρθρώσεων
• Ψυχολογική υποστήριξη του ασθενή από τον νοσηλευτή (όπου αυτό είναι εφικτό)
• Επισκόπηση όλης της επιφάνειας του σώματος.

Τα κατάλληλα προϊόντα μιας χρήσης διευκολύνουν τις καθημερινές δραστηριότητες, όπως τη φροντίδα του σώματος και τη λήψη της τροφής, προστατεύοντας παράλληλα τόσο τον ασθενή όσο και αυτόν που τον φροντίζει από τη μετάδοση μικροβίων. Τα δερματολογικά προβλήματα λόγω ηλικίας είναι ένας από τους λόγους που πολλοί ηλικιωμένοι δεν αισθάνονται πια άνετα με το σώμα τους. Ιδίως στα άτομα με ακράτεια, η φροντίδα του ταλαιπωρημένου δέρματος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Η σειρά ιατρικής δερματολογικής φροντίδας  έχει σχεδιαστεί για την εξυπηρέτηση αυτών των ειδικών αναγκών.

Ο κίνδυνος πρόκλησης ερεθισμών και παθήσεων του δέρματος αυξάνεται σημαντικά με την πάροδο των ετών. Διάφορες μελέτες έχουν καταδείξει ότι το 42,5% του συνόλου των ασθενών παρουσιάζουν δερματικούς ερεθισμούς. Ή βάσει άλλων στοιχείων, περισσότεροι από τους μισούς ηλικιωμένους άνω των 70 ετών αισθάνονται δυσφορία από μόνιμο κνησμό.

Πηγή: https://katsoulas.eu/ygieini-kai-frontida-somatos-katakeklimenou-asthenous/

H συνεργική σχέση της διατροφής και των λοιμώξεων είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη, εδώ και δεκαετίες. Η φτωχή ποιότητα της διατροφής έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση ανεπαρκειών σε μικροθρεπτικά συστατικά, όπως αυτές του συμπλέγματος Β, βιταμίνης Α καθώς και της βιταμίνης C. Επίσης, η ανεπάρκεια σιδήρου μπορεί να αποτελέσει παράγοντα κινδύνου για το εξασθενισμένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Εάν λοιπόν πλήττεστε από συμπτώματα όπως αιφνίδια έναρξη πυρετού και συμπτώματα από το αναπνευστικό σύστηµα (βήχας, καταρροή, πονόλαιµος, πόνος στους µυς, πονοκέφαλος), ρίγη, αίσθηµα κόπωσης, διάρροια και εμέτους, η ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού θα πρέπει να γίνει άμεσα, ώστε να μην υπάρξουν περαιτέρω επιπτώσεις.

Προβολή

Είναι σύνηθες, κατά της διάρκεια μιας ίωσης, να καταναλώνουμε μεγάλες ποσότητες τροφών, οι οποίες όμως, δεν διαθέτουν πάντα όλα εκείνα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, που θα δυναμώσουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Το καλύτερο λοιπόν που έχουμε να κάνουμε, πέρα από το να φροντίζουμε την υγεία μας και να τηρούμε τους κανόνες υγιεινής, είναι να προσθέσουμε ορισμένες τροφές στο διαιτολόγιό μας οι οποίες θα επαναφέρουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα σε καλή λειτουργία και σε μια φυσική ανοσία.

Βιταμίνη Α

Η έλλειψή της καταστέλλει την φυσική ανοσία και επιβραδύνει την ταχύτητα αντίδρασης του οργανισμού σε περίπτωση λοιμώξεων. Προσοχή όμως όσον αφορά τις λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος. Η βιταμίνη Α δεν περιορίζει την συχνότητα και την διάρκεια των λοιμώξεων του αναπνευστικού. Φυσικές πηγές βιταμίνης Α είναι ο κρόκος του αυγού, η γλυκοπατάτα, το σπανάκι, τα καρότα, η μοτσαρέλα κ.λπ. Συμπληρωματική βιταμίνης Α, μέσω σκευασμάτων, δεν  συνίσταται.

Βιταμίνες συμπλέγματος Β

Η έλλειψή τους μπορεί να οδηγήσει σε ατροφία του θύμου  αδένα (έλλειψη Β6), οξεία επεισόδια διάρροιας (έλλειψη φυλλικού οξέος και Β12) αλλά και σε μεγαλοβλαστική αναιμία (έλλειψη Β12).Το φυλλικο οξύ, η Β12 και η Β6 βοηθούν στη διατήρηση της ομαλής λειτουργίας, τόσο της φυσικής, όσο και της επίκτητης ανοσίας. Φυσικές πηγές βιταμινών του συμπλέγματος Β είναι το μοσχάρι, η πέστροφα, τα δημητριακά, ο σολομός, τα μύδια, το γάλα και το γιαούρτι. Η υπεραναπλήρωση βιταμινών του συμπλέγματος Β μέσω σκευασμάτων, βελτιώνει την λειτουργικότητα των αντισωμάτων.

Βιταμίνη C

Η βιταμίνη C κινητοποιείται άμεσα κατά την διάρκεια της φλεγμονής και αποδίδει αυξημένη αντιμικροβιακή δραστηριότητα. Φυσικές πηγές βιταμίνης C είναι το μπρόκολο, οι πιπεριές, το σπανάκι, η κολοκύθα, οι ντομάτες, ενώ από τα φρούτα, η παπάγια και τα ακτινίδια. Η βιταμίνη C είναι καλό να καταναλώνεται προληπτικά (και μέσω σκευασμάτων, μιας και είναι υδατοδιαλυτή και  είναι απίθανο να φτάσει σε τοξικά επίπεδα στον οργανισμό).

Βιταμίνη Ε

Η βιταμίνη Ε αποτελεί τον πρωταρχικό αντιοξειδωτικό παράγοντα του οργανισμού. Είναι απαραίτητη για τη προστασία των κυτταρικών μεμβρανών ενάντια στην υπεροξείδωση των λιπιδίων, που βλάπτει το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Φυσικές πηγές βιταμίνης Ε είναι οι ξηροί καρποί (κυρίως τα αμύγδαλα), το γάλα και τα γαλακτοκομικά (όταν έχει χαμηλά λιπαρά η ποσότητα της βιταμίνης Ε που περιέχουν μειώνεται, μιας και μιλάμε για λιποδιαλυτή βιταμίνη), τα δημητριακά ολικής άλεσης, το σπανάκι, η ντομάτα, το μάνγκο, η παπάγια. Οι μελέτες που έχουν διερευνήσει την επίδραση της χορήγησης συμπληρώματος βιταμίνης Ε σε συγκεκριμένες λοιμώξεις, είναι λίγες.

Σίδηρος

Η ανεπάρκεια σιδήρου είναι η πιο ευρέως γνωστή ανεπάρκεια μετάλλου στον κόσμο και οι συνέπειες της περιλαμβάνουν την αναιμία, την εξασθενημένη απόδοση στην εργασία και την ανεπαρκή ανάπτυξη (όταν μιλάμε για παιδιά). Η έλλειψη σιδήρου αποτελεί μεγάλο παράγοντα κινδύνου και για την εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Παρ’ όλα αυτά, η συμπληρωματική χορήγηση του σιδήρου θα πρέπει να γίνεται μόνον ύστερα από διαγνωσμένη αναιμία, διότι μπορεί να οδηγήσει στην παρουσία τοξικών επιπέδων σιδήρου και να ενισχύσει την λοιμογόνο δράση ορισμένων παραγόντων. Φυσικές πηγές σιδήρου είναι ο τόνος, ο σολομός, οι γαρίδες, το μοσχάρι, το χοιρινό, το συκώτι, το κοτόπουλο, η γαλοπούλα, τα όσπρια και κάποια λαχανικά, όπως τα σπαράγγια και το μπρόκολο.

Ψευδάργυρος

Ο ψευδάργυρος  εμπλέκεται σε ποικίλες κυτταρικές λειτουργίες, όπως η άμυνα ενάντια στις ελεύθερες ρίζες, η ρύθμιση πολυάριθμων γονιδίων ενώ μπορεί και επηρεάζει και την ενδοκρινική λειτουργία. Διάφοροι ερευνητές, μάλιστα, έχουν αναφέρει κυτταρική ανοσία και μείωση της παιδικής νοσηρότητας από μολύνσεις, λόγω του ψευδαργύρου. Φυσικές πηγές του είναι οι σπόροι από κολοκύθα, τα φυστίκια, το τυρί, η πατάτα, το μοσχάρι, το αρνί, το χοιρινό, η γαλοπούλα και ο σολομός.

Η υπερβολική πρόσληψη ψευδαργύρου μπορεί να έχει επιπτώσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ άτομα με παθήσεις του ανοσοποιητικού συστήματος όπως ΗΙV θα πρέπει να αποφεύγουν την συμπληρωματική λήψη του.

Άλλα μέταλλα όπως το μαγνήσιο και μαγγάνιο παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα, ωστόσο η ανεπάρκεια τους είναι σπάνια.
Συμπερασματικά, λοιπόν, μια ισορροπημένη διατροφή που περιλαμβάνει ποικιλία τροφίμων από όλες τις κατηγορίες, μπορεί να προσφέρει τα θρεπτικά συστατικά και την ενέργεια που έχουμε ανάγκη, για την ομαλή ανάπτυξη και την διατήρηση της υγείας μας.

Ενισχύστε την άμυνα του παιδιού Πώς μπορείτε να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού, ώστε να μην αρρωστήσει ή (αν αρρωστήσει) να ξεπεράσει το πρόβλημα; Φροντίστε να καταναλώνει:

• σαλάτα σε κάθε γεύμα (μαγειρεμένα λαχανικά η χορτόσουπα)
• 2-4 φρούτα την ημέρα (ωμά, πολτοποιημένα, κομπόστα σε φυσικό χυμό, ρόφημα φρούτων και λαχανικών)
• 2-3 μερίδες γαλακτοκομικών προϊόντων ημερησίως (γάλα, γιαούρτι, τυρί, παγωτό)
• όσπρια, 1-2 φορές την εβδομάδα
• ψάρι, 2 φορές την εβδομάδα
• κοτόπουλο, 1-3 φορές την εβδομάδα
• αυγά, 4-5 φορές την εβδομάδα
• ελαιόλαδο, φυτική μαργαρίνη τύπου soft και ξηρούς καρπούς.

Χορήγηση συμπληρωμάτων διατροφής συνιστάται μόνο αν κριθεί απαραίτητο από τον επαγγελματία υγείας, μιας και η σχέση μεταξύ ανοσοποιητικού συστήματος και μετάλλων ή βιταμινών είναι αρκετά σύνθετη και ο μεταβολισμός τους μπορεί και επηρεάζεται από αρκετούς παράγοντες.

Πηγή : https://www.mednutrition.gr/

Διεθνής Ημέρα Καθολικής Υγειονομικής Κάλυψης

Η Διεθνής Ημέρα Καθολικής Υγειονομικής Κάλυψης (International Universal Health Coverage Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Δεκεμβρίου, με πρωτοβουλία του ΟΗΕ (Ψήφισμα 72/138 της γενικής συνέλευσης).

Η Παγκόσμια Ημέρα Παγκόσμιας Κάλυψης Υγείας στοχεύει στην ευαισθητοποίηση πρωτίστως των κυβερνήσεων των κρατών – μελών του ΟΗΕ σχετικά με την ανάγκη για ισχυρά και ανθεκτικά συστήματα υγείας με καθολική υγειονομική κάλυψη για το πληθυσμό. Σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό η πρόσβαση σε προσιτή και ποιοτική υγειονομική περίθαλψη για κάθε άνθρωπο είναι βασική προτεραιότητα για την διεθνή ανάπτυξη.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/524

Η νόσος του κορονοϊού (COVID-19) είναι μια ασθένεια που εμφανίστηκε στα τέλη του 2019 ξεκινώντας από την Γουχάν της Κίνας και εξαπλώθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο προκαλώντας την γνωστή πλέον σε όλους μας πανδημία.Τα συμπτώματα της νόσου μπορεί να κυμαίνονται από ασυμπτωματικά, ήπια αναπνευστικά συμπτώματα και ακόμη δυνητικά απειλητικές για τη ζωή καρδιαγγειακές και πνευμονικές επιπλοκές έως τον θάνατο.

Οι καρδιολογικές επιπλοκές περιλαμβάνουν:

• την οξεία μυοκαρδιακή βλάβη
• τις αρρυθμίες
• το καρδιογενές σοκ
• τον ξαφνικό θάνατο

Γενικά χαρακτηριστικά παθοφυσιολογίας που έως τώρα γνωρίζουμε

Οι πρωτεΐνες του ιού παρουσιάζουν ισχυρή δέσμευση με τους υποδοχείς του ενζύμου μετατροπής της αγγειοτενσίνης 2 (ACE2), οι οποίοι εκφράζονται σε πολλά όργανα, ένα από αυτά είναι και η καρδιά. Μετά την είσοδο του ιού στα κύτταρα μέσω των υποδοχέων ACE2, ο ιός ασκεί αρνητική επίδραση στην έκφραση του ενζύμου αυτού κι έτσι το ένζυμο αδυνατεί να ασκήσει τα ευεργετικά του αποτελέσματα στα όργανα στόχους, όπως και στην καρδιά.

Συνακόλουθες καρδιαγγειακές παθήσεις υπάρχουν στο 8-25% του συνολικού μολυσμένου πληθυσμού με COVID-19 και σε υψηλότερο ποσοστό αυτών που πεθαίνουν, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες.

Πώς ακριβώς εξηγείται η βλάβη στην καρδιά;

Καταρχήν, ο ιός μπορεί να προκαλέσει μυοκαρδιακή βλάβη, οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και μυοκαρδίτιδα. Οι αλλοιώσεις αυτές λόγω του ιού COVID-19 μπορεί να σχετίζονται κυρίως με υπερδραστηριότητα του πηκτικού μηχανισμού (αυξημένο ιξώδες, ενεργοποίηση του καταρράκτη της πήξης), με βλάβη σε μια ιδιαίτερη κατηγορία κυττάρων, τα προφλεγμονώδη κύτταρα, ή με ενδοθηλιακή κυτταρική δυσλειτουργία που προκαλείται από τον ιό SARS-CoV-2. Η μόλυνση με COVID-19 θα μπορούσε βέβαια να θεωρηθεί πολυπαραγοντική, καθώς περιλαμβάνει την ρήξη της αθηροσκληρωτικής πλάκας, τον σπασμό των στεφανιαίων αγγείων, την υποξία στο αγγειακό σύστημα, τον άμεσο σχηματισμό των μικροθρόμβων.

Σε μία πρόσφατη μελέτη ασθενών με COVID-19 υπήρξε καρδιομυοκυτταρική υπερτροφία, εκφυλισμός και νέκρωση των κυττάρων του μυός της καρδιάς, ήπια αύξηση της αιμάτωσης και οίδημα ανάμεσα στα κύτταρα, σε συνδυασμό με διήθησή τους από κύτταρα της φλεγμονής.

Δεύτερον, ο ιός σχετίζεται με την εμφάνιση καρδιακών αρρυθμιών και κυρίως ταχυκαρδίας. Αυτό εξηγείται, επειδή λόγω της ενεργοποίησης της συστηματικής φλεγμονής «τραυματίζεται» η καρδιά και έτσι δημιουργείται προδιάθεση για κολπικές και κοιλιακές αρρυθμίες.

Σε αυτό το σημείο, αξίζει να αναφέρουμε ότι ορισμένες αντιιϊκές θεραπείες που έως τώρα έχουν δοκιμαστεί για την καταπολέμηση του ιού, μπορεί να έχουν επιπλοκές στην καρδιά, προκαλώντας κυρίως συγκεκριμένης μορφής αρρυθμίες κι έτσι να επιβαρύνουν την καρδιακή ανταπόκριση.

Τρίτον, αυξημένες φλεγμονώδεις κυτοκίνες και αναπνευστική δυσχέρεια μπορεί να προκαλέσουν την επιδείνωση της προϋπάρχουσας δυσλειτουργίας της αριστερής κοιλίας ή μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση νέας μυοκαρδιοπάθειας. Το γεγονός αυτό μπορεί να υποκρύπτει μυοκαρδίτιδα, στρες καρδιομυοπάθεια ή ισχαιμία του μυοκαρδίου και όλα αυτά αυξάνουν τον κίνδυνο θανάτου για τον ασθενή.

Τέλος, το καρδιογενές σοκ στη νόσηση με COVID-19 θα μπορούσε να οφείλεται είτε σε οξεία καρδιακή ανεπάρκεια ή μυοκαρδίτιδα, αλλά μπορεί να είναι και πολυπαραγοντικό, καθώς η καρδιακή εμπλοκή συχνά επιβαρύνει την αναπνευστική δυσχέρεια και την σήψη που έχει ο βαρέως πάσχων.

Συμπερασματικά

Οι καρδιαγγειακές εκδηλώσεις λόγω της μόλυνσης από τον COVID-19 κυμαίνονται κλινικά από την φλεγμονώδη μυοκαρδίτιδα, το έμφραγμα, τις απειλητικές για τη ζωή αρρυθμίες έως το καρδιογενές σοκ και τον θάνατο. Όλοι οι ασθενείς που επιδεινώνονται χρειάζονται στενή αιμοδυναμική και ηλεκτροκαρδιογραφική παρακολούθηση, ειδικά εάν λαμβάνουν ειδική αγωγή για τον Covid-19.

Είναι πολύ σημαντική η σωστή και έγκαιρη πρόληψη και ο έλεγχος των λοιμώξεων, καθώς η κοινωνική αποστασιοποίηση και η επιμελής προσωπική υγιεινή παραμένουν μέχρι σήμερα ο ακρογωνιαίος λίθος της διαχείρισης αυτής της παγκόσμιας πανδημίας.

Πηγή : https://www.mednutrition.gr/

Τι είναι η οικογενής υπερχοληστερολαιμία;

Ο όρος οικογενής υπερχοληστερολαιμία αναφέρεται σε μία ομάδα κληρονομούμενων γενετικών διαταραχών του μεταβολισμού των λιποπρωτεϊνών. Οι λιποπρωτεΐνες είναι σωματίδια τα οποία αποτελούνται από πρωτεΐνες, τριγλυκερίδια και χοληστερόλη και ο ρόλος τους είναι η μεταφορά των λιπιδίων στο αίμα προς διάφορους ιστούς. Η οικογενής υπερχοληστερολαιμία εκδηλώνεται με αυξημένα επίπεδα LDL-χοληστερόλης και αυξάνει τον κίνδυνο για πρώιμη καρδιαγγειακή νόσο.

Που οφείλεται;

Η οικογενής υπερχοληστερολαιμία οφείλεται σε μεταλλάξεις που συμβαίνουν σε γονίδια τα οποία έχουν κάποιο ρόλο στον μεταβολισμό των λιποπρωτεϊνών. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η μετάλλαξη εντοπίζεται σε ένα μόνο γονίδιο, πρόκειται δηλαδή για μονογονιδιακή διαταραχή. Συνήθως πρόκειται για μετάλλαξη στο γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την έκφραση του υποδοχέα της LDL-χοληστερόλης, ο οποίος βρίσκεται σε διάφορους ιστούς και είναι υπεύθυνος για την απομάκρυνση της LDL-χοληστερόλης από την κυκλοφορία και την είσοδό της στους ιστούς. Εάν κάποιος κληρονομήσει το παθολογικό γονίδιο από τον ένα γονέα μόνο καλείται ετεροζυγώτης, ενώ εάν κληρονομήσει το παθολογικό γονίδιο και από τους δύο γονείς, καλείται ομοζυγώτης και έχει βαρύτερη κλινική εικόνα.

Σε ένα 20% των ατόμων με οικογενή υπερχοληστερολαιμία δεν ανευρίσκεται καμία από τις έως τώρα γνωστές μεταλλάξεις, το οποίο σημαίνει ότι ενδεχομένως υπάρχουν και άλλα γονίδια ή/και άλλοι παράγοντες που εμπλέκονται στην παθογένεια της νόσου.

Διάβασε επίσης: Αντιμετώπισε διατροφικά την αυξημένη χοληστερίνη, μπορείς!

Πόσο συχνή είναι η οικογενής υπερχοληστερολαιμία;

Αρχικές εκτιμήσεις έκαναν λόγο για 1 στα 500 άτομα με την ετερόζυγη μορφή της οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας και 1 στα 1.000.000 με την ομόζυγη. Ωστόσο πιο πρόσφατες μελέτες ανέδειξαν την υποδιάγνωση της οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας, καθώς πιστεύεται ότι μόνο το 25% των περιπτώσεων διαγιγνώσκεται, και υπολόγισαν την πραγματική συχνότητα η οποία είναι τουλάχιστον διπλάσια. Μάλιστα υπολογίζεται ότι, στο 90% των χωρών παγκοσμίως, ο ακριβής επιπολασμός της νόσου στο γενικό πληθυσμό είναι άγνωστος.

Σε μία πολύ πρόσφατη μελέτη μετα-ανάλυσης υπολογίστηκε ότι ο επιπολασμός της οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας στην περιοχή της Ευρώπης ανέρχεται σε 0,32%. Στην Ελλάδα ο ακριβής επιπολασμός της νόσου είναι επίσης άγνωστος, ωστόσο εκτιμάται ότι ανέρχεται σε 1 στα 250 άτομα, δηλαδή υπολογίζεται ότι πάσχουν συνολικά περίπου 40000 άτομα.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση της οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας μπορεί να γίνει, είτε με κλινικά κριτήρια, είτε με μοριακό έλεγχο. Συνήθως, έως τώρα, η διάγνωση βασιζόταν στα κλινικά κριτήρια, ενώ με την αυξανόμενη κατανόηση των γενετικών αιτιών της νόσου είναι διαθέσιμος σε πολλές χώρες και ο μοριακός έλεγχος. Η Αμερικανική Ένωση Καρδιολογίας (American Heart Association) έχει προτείνει έναν απλό αλγόριθμο για τη διάγνωση της νόσου. Έτσι, η διάγνωση της ετερόζυγης μορφής οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας μπορεί να τεθεί όταν ισχύουν τα ακόλουθα κριτήρια:

LDL-χοληστερόλη ≥160 mg/dL στα παιδιά ή ≥190 mg/dL στους ενήλικες σε 2 διαδοχικούς ελέγχους

Σε συνδυασμό με:

• Την ύπαρξη ενός συγγενή 1ου βαθμού με υπερχοληστερολαιμία Ή
• Την εκδήλωση πρώιμης καρδιαγγειακής νόσου Ή
• Την ύπαρξη θετικού μοριακού ελέγχου

Από την άλλη, η διάγνωση της ομόζυγης μορφής οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας μπορεί να τεθεί όταν ισχύουν τα ακόλουθα κριτήρια:

LDL-χοληστερόλη ≥400 mg/dL

Σε συνδυασμό με:

• Την ύπαρξη του ενός ή και των δύο γονέων με κλινική διάγνωση οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας Ή
• Την ύπαρξη θετικού μοριακού ελέγχου

Τέλος, υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά σημεία κατά τη φυσική εξέταση τα οποία υποδηλώνουν την εναπόθεση χοληστερόλης στο δέρμα, στους τένοντες και στα μάτια και είναι παθογνωμικά της οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας. Στην περίπτωση της ομόζυγης μορφής μπορεί να εμφανισθούν πολύ νωρίς κατά την παιδική ηλικία. Πρόκειται για τα τενόντια και υποδόρια ξανθώματα (οζίδια που εντοπίζονται στους τένοντες και κάτω από το δέρμα), τα ξανθελάσματα (μαλακές κίτρινες πλάκες στα βλέφαρα) και το γεροντότοξο (περιφερειακή θόλωση του κερατοειδούς).

Οικογενής υπερχοληστερολαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

Η οικογενής υπερχοληστερολαιμία αυξάνει των κίνδυνο εκδήλωσης πρώιμης καρδιαγγειακής νόσου, ιδιαίτερα εάν δεν αντιμετωπιστεί φαρμακευτικά. Αν και η βασική αιτία του αυξημένου καρδιαγγειακού κινδύνου είναι η χρόνια έκθεση σε αυξημένες συγκεντρώσεις LDL-χοληστερόλης, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που μπορεί να συνεισφέρουν στην αύξηση αυτή, όπως είναι:

• Η ηλικία
• Το φύλο
• Το κάπνισμα
• Η υπέρταση
• Οσακχαρώδης διαβήτης τύπου 2
• Τα χαμηλά επίπεδα HDL-χοληστερόλης
• Τα αυξημένα επίπεδα λιποπρωτεΐνης α
• Το ατομικό ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου.

Ασθενείς με προηγούμενο επεισόδιο καρδιαγγειακής νόσου και μικρότερης ηλικίας (20-39 ετών) φαίνεται ότι έχουν ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο.

Αντιμετώπιση της οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας

Καθώς στην οικογενή υπερχοληστερολαιμία η συγκέντρωση της LDL-χοληστερόλης είναι πολύ αυξημένη, απαιτείται συνδυασμός φαρμακευτικής και διαιτητικής θεραπείας για την επίτευξη των μέγιστων δυνατών αποτελεσμάτων στη μείωσή της. Υπάρχουν όμως ορισμένες ομάδες ανθρώπων στους οποίους δεν μπορεί να δοθεί φαρμακευτική αγωγή, όπως είναι τα παιδιά ηλικίας έως 10 ετών και οι έγκυες, οπότε αυτοί βασίζονται μόνο στη διατροφική παρέμβαση.

Επίσης τα άτομα με γνωστή μετάλλαξη που προκαλεί οικογενή υπερχοληστερολαιμία, χωρίς ωστόσο να έχουν αυξημένη συγκέντρωση LDL-χοληστερόλης, πιθανόν δεν χρειάζονται φαρμακοθεραπεία παρά μόνο διατροφική παρέμβαση. Μία μόνο ομάδα ανθρώπων ίσως δεν επωφεληθεί από τη διατροφική παρέμβαση για τη μείωση της συγκέντρωσης της LDL-χοληστερόλης: όσοι λαμβάνουν εζετιμίμπη, καθώς η βασική της δράση είναι η αναστολή της απορρόφησης της χοληστερόλης από το έντερο.

Φαρμακευτική αντιμετώπιση

Η χορήγηση στατινών είναι το πρώτο βήμα της φαρμακευτικής αντιμετώπισης και πρέπει να ξεκινά σε όλους τους ασθενείς με οικογενή υπερχοληστερολαιμία και στόχο τη μείωση της συγκέντρωσης της LDL-χοληστερόλης ≥50% και/ή <100 mg/dL. Αν ο στόχος δεν επιτευχθεί ή αν υπάρχουν επιπλέον παράγοντες κινδύνου, όπως κάπνισμα, οικογενειακό ιστορικό πρώιμης καρδιαγγειακής νόσου και συγκέντρωση λιποπρωτεΐνης α ≥50 mg/dL, τότε πρέπει να εντατικοποιηθεί η θεραπεία, με αύξηση της δόσης των στατινών και προσθήκη εζετιμίμπης. Αν και πάλι δεν επιτευχθεί ο στόχος, χορηγούνται αναστολείς του ενζύμου PCSK9, πρόκειται δηλαδή για μονοκλωνικά αντισώματα τα οποία αυξάνουν τους LDL-υποδοχείς, ώστε να απομακρύνουν περισσότερη χοληστερόλη από την κυκλοφορία.

Διαιτητική αντιμετώπιση

Ο περιορισμός της διατροφικής πρόσληψης κορεσμένων λιπαρών οξέων και η ταυτόχρονη αντικατάστασή τους με μονο-ακόρεστα και πολύ-ακόρεστα λιπαρά οξέα αποτελεί τη βάση της διατροφικής αντιμετώπισης της οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας.

Έτσι, συστήνεται η πρόσληψη κορεσμένων λιπαρών οξέων να μην ξεπερνά το 7% της συνολικής ημερήσιας θερμιδικής πρόσληψης. Πρακτικά αυτό σημαίνει αποκλεισμός από τη διατροφή τροφίμων πλούσιων σε κορεσμένο λίπος, όπως είναι:

• Το ζωικό βούτυρο
• Τα πλήρη γαλακτοκομικά προϊόντα
• Η κρέμα γάλακτος
• Παρασκευάσματα που τα περιέχουν (γλυκίσματα, σφολιατοειδή κλπ)

Συστήνεται περιορισμός της συχνότητας κατανάλωσης του κόκκινου κρέατος και των παραγώγων του (αλλαντικά κλπ) και αντικατάσταση των γαλακτοκομικών προϊόντων που είναι πλήρη με αντίστοιχα «ελαφριά» από τα οποία έχει αφαιρεθεί μέρος του κορεσμένου λίπους.

Τρόφιμα που είναι πλούσια σε χοληστερόλη, όπως τα αυγά και τα οστρακοειδή, δεν περιέχουν μεγάλη συγκέντρωση κορεσμένων λιπαρών οξέων, οπότε δεν απαιτείται ο αποκλεισμός τους από τη διατροφή, αλλά η κατανάλωσή τους με μέτρο.

Έμφαση πρέπει να δίνεται στην κατανάλωσης φυτικών ινών

Καθώς έχει αποδειχθεί η ευεργετική τους δράση στη μείωση της συγκέντρωσης της LDL-χοληστερόλης. Η σύσταση για ημερήσια πρόσληψη φυτικών ινών στα παιδιά κυμαίνεται από 19g – 38g ημερησίως αναλόγως φύλου και ηλικίας, ενώ στους ενήλικες είναι 25g για τις γυναίκες και 38g για τους άνδρες. Πρακτικά αυτό σημαίνει αυξημένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, τουλάχιστον 5 μερίδες ημερησίως, οσπρίων και προϊόντων ολικής άλεσης (αντικατάσταση του λευκών αρτοσκευασμάτων, των απλών ζυμαρικών και του ρυζιού με αντίστοιχα ολικής άλεσης).

Σε γενικές γραμμές, η διατροφική παρέμβαση στην οικογενή υπερχοληστερολαιμία μοιάζει με αυτή που ενδείκνυται σε όλα τα καρδιαγγειακά νοσήματα και η αποτελεσματικότητά της βασίζεται στη μείωση της συγκέντρωσης της LDL-χοληστερόλης. Ωστόσο νεότερες μελέτες έχουν προτείνει μία διαφορετική διατροφική προσέγγιση, η οποία βασίζεται στο γεγονός ότι οι ασθενείς με οικογενή υπερχοληστερολαιμία οι οποίοι τελικά εμφανίζουν καρδιαγγειακά νοσήματα, συνήθως έχουν επιπρόσθετους παράγοντες κινδύνου, εκτός της αυξημένης LDL-χοληστερόλης, όπως είναι: 

• Η αυξημένη αντίσταση στην ινσουλίνη
• Η υπερινσουλιναιμία
• Τα αυξημένα τριγλυκερίδια 
• Το αυξημένο σάκχαρο
• Η αυξημένη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη
• Η υπέρταση
• Η κοιλιακή παχυσαρκία

Επομένως έχει προταθεί στους ασθενείς αυτούς μία διατροφή χαμηλή σε υδατάνθρακες. Παρόλα αυτά μελέτες βρίσκονται ακόμα σε εξέλιξη και είμαστε εν αναμονή των αποτελεσμάτων και των συστάσεων για μία τέτοια διατροφική προσέγγιση.

Η θέση των διατροφικών συμπληρωμάτων και των λειτουργικών τροφίμων στην οικογενή υπερχοληστερολαιμία

Συμπληρώματα

Η συμπληρωματική χορήγηση φυτικών στερολών και στανολών μειώνει την LDL-χοληστερόλη και συστήνεται σε όλους τους ασθενείς με οικογενή υπερχοληστερολαιμία, ακόμη και στα παιδιά, ενώ η συμπληρωματική χορήγηση ω3 λιπαρών οξέων (EPA/DHA) δεν δρα άμεσα στη συγκέντρωσης της LDL-χοληστερόλης, ωστόσο μειώνει τη συγκέντρωση των τριγλυκεριδίων και έχει μία γενική καρδιοπροστατευτική δράση, οπότε και αυτή συστήνεται.

Λειτουργικά τρόφιμα

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Συντονισμένης Δράσης για την Επιστήμη των Λειτουργικών Τροφίμων στην Ευρώπη (FUFOSE), ως λειτουργικά τρόφιμα ορίζονται τα τρόφιμα τα οποία «πέρα από την επαρκή διατροφική δράση τους, αποδεικνύουν ικανοποιητικά ότι επηρεάζουν ευεργετικά μία ή περισσότερες βασικές λειτουργίες του οργανισμού κατά τέτοιο τρόπο που να βελτιώνει την κατάσταση υγείας και ευεξίας ή να μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης ασθενειών». Συνήθως πρόκειται για τρόφιμα που περιέχουν σε μεγάλη συγκέντρωση κάποιο βιολογικά ενεργό συστατικό, είτε φυσικά είτε μέσω εμπλουτισμού τους, ή για τρόφιμα από τα οποία αφαιρείται κάποιο βιολογικά ενεργό συστατικό με αρνητική επίδραση στην υγεία.

Στην οικογενή υπερχοληστερολαιμία έχει μελετηθεί αρκετά η χρήση των λειτουργικών τροφίμων και για ορισμένα από αυτά έχει αποδειχθεί η ευεργετική τους δράση, οπότε και μπορούν να χρησιμοποιούνται συστηματικά από τους ασθενείς στα πλαίσια της διατροφικής παρέμβασης.

Τα λειτουργικά τρόφιμα τα οποία αποδεδειγμένα μειώνουν τη συγκέντρωση της LDL-χοληστερόλης είναι όσα έχουν εμπλουτιστεί με στερόλες και στανόλες, η μαγιά κόκκινου ρυζιού (red yeast rice) και οι διαλυτές φυτικές ίνες.

Στερόλες και στανόλες

Η μέση ημερήσια πρόσληψη φυτικών στερολών και στανολών στο δυτικό κόσμο είναι περίπου 300mg (μπορεί να φτάσει και τα 600mg στους χορτοφάγους), ενώ η ημερήσια ποσότητα που απαιτείται είναι 2,5-3g ώστε να επιτευχθεί ~10% μείωση της συγκέντρωσης της LDL-χοληστερόλης.

Μαγιά κόκκινου ρυζιού

Η μαγιά κόκκινου ρυζιού παράγεται από τη ζύμωση του κλασικού ρυζιού με τον μύκητα Monascus Purpureus. Η ουσία με την υποχοληστερολαιμική δράση είναι η μονακολίνη Κ, η οποία αναστέλλει το ένζυμο HMG-CoA ρεδουκτάση, επομένως και την ηπατική παραγωγή χοληστερόλης, όπως ακριβώς και οι στατίνες. Δόση μονακολίνης Κ μεταξύ 4,8mg και 24mg φαίνεται ότι μειώνει τη συγκέντρωση της LDL-χοληστερόλης σε επίπεδα συγκρίσιμα με αυτά της θεραπείας με στατίνες. Στις ΗΠΑ η μαγιά κόκκινου ρυζιού είναι αναγνωρισμένη ως φάρμακο, ενώ στην Ευρώπη ως συμπλήρωμα διατροφής.

Διαλυτές φυτικές ίνες

Οι διαλυτές φυτικές ίνες που υπάρχουν μεταξύ άλλων στη βρώμη, στο ψύλλιο και στο κριθάρι, προσδένονται στη χοληστερόλη και στα χολικά άλατα που βρίσκονται στο έντερο και μειώνουν την απορρόφησή τους, οπότε τελικά μειώνουν και τη συγκέντρωση της LDL-χοληστερόλης στο αίμα. Βασικός εκπρόσωπος των διαλυτών φυτικών ινών είναι η β-γλυκάνη και η ημερήσια ποσότητα που απαιτείται είναι 3g.

Υποχοληστερολαιμική δράση, αλλά ίσως πιο ήπια, φαίνεται να έχουν επίσης η πρωτεΐνη σόγιας, τα προβιοτικά, η βερβερίνη, το περγαμόντο και οι πολυκοσανόλες.

Πρωτεΐνη σόγιας

Η υποχοληστερολαιμική δράση της πρωτεΐνης σόγιας είναι επίσημα αναγνωρισμένη μόνο στον Καναδά, όχι όμως στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, ενώ πιστεύεται ότι απαιτείται η πρόσληψη τουλάχιστον 25g ημερησίως.

Προβιοτικά

Λίγες μελέτες έχουν γίνει σχετικά με τα προβιοτικά και την επίδρασή τους στην χοληστερόλη, οι οποίες έδειξαν ότι η κατανάλωση 1-2 μερίδες γιαουρτιού με αποικίες Bifidobacterium animalis και Lactobacillus acidophilus ημερησίως μπορούν να έχουν επίδραση στη συγκέντρωσης της LDL-χοληστερόλης.

Βερβερίνη

Η βερβερίνη είναι μία βιοδραστική ένωση, η οποία ανήκει στα αλκαλοειδή και μπορεί να εξαχθεί από ορισμένα θαμνώδη φυτά. Σε μελέτες έχει βρεθεί ότι μειώνει την LDL-χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια, ενώ αυξάνει ελαφρώς την HDL-χοληστερόλη. Η δράση της αυτή οφείλεται στην αύξηση των LDL υποδοχέων στα ηπατοκύτταρα και στην αναστολή της έκφραση του ενζύμου PCSK9.

Περγαμόντο

Το περγαμόντο, λόγω της υψηλής συγκέντρωσής του σε φλαβονοειδή, έχει βρεθεί ότι μειώνει την LDL-χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια, χωρίς να έχει διευκρινισθεί πλήρως ο μηχανισμός δράσης του.

Πολυκοσανόλες

Τέλος, οι πολυκοσανόλες είναι ένα φυσικό μίγμα μακριάς αλύσου αλκοολών που εξάγεται από το ζαχαροκάλαμο, το φύτρο του σιταριού, το ρύζι ή το καλαμπόκι. Ορισμένες μελέτες βρήκαν ότι μπορεί να μειώσει την LDL-χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια, λόγω όμως της μεθοδολογίας των συγκεκριμένων μελετών, απαιτούνται περισσότερες μελέτες για ασφαλέστερα συμπεράσματα. 

Πηγή: https://www.mednutrition.gr/

Η εταιρεία ΑΝΑΤΣ παρέχει ορθοπεδικά βοηθήματα.

Δείτε την ποικιλία παρακάτω: Ορθοπεδικά και Βοηθήματα

Οι μυοσκελετικές παθήσεις αποτελούν ένα από τα συχνότερα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι επιστήμονες υγείας στην καθημερινή τους πράξη. Ο ρόλος του Ορθοπαιδικού Χειρουργού είναι η διάγνωση και η θεραπεία ενός μεγάλου αριθμού τέτοιων  επώδυνων καταστάσεων είτε αυτές είναι χρόνιες είτε προκύπτουν μετά από έναν οξύ τραυματισμό.

Οι παθήσεις αυτές αφορούν το σύνολο των μεγάλων αρθρώσεων όπως του γόνατος, του ώμου και του ισχίου, την σπονδυλική στήλη, τις αθλητικές κακώσεις, μυϊκούς πόνους και συνδεσμικές κακώσεις, καθώς και παθήσεις του χεριού και του ποδιού.

Τα τελευταία χρόνια σύμμαχος μας είναι η τεχνολογία που βρίσκει εφαρμογή στην Ιατρική μέσα από θεραπείες ελάχιστης επεμβατικότητας (minimal invasive surgery) που δημιουργούν συνθήκες ταχείας ανάρρωσης στον ασθενή. Καταστάσεις που παλαιότερα ταλαιπωρούσαν σημαντικά τον ασθενή και απαιτούσαν μακρόχρονη αποθεραπεία,  πλέον  με την συνεχή κατάρτιση του Ορθοπαιδικού σε νέες τεχνολογίες και θεραπευτικά πρωτόκολλα αντιμετωπίζονται επαρκώς οδηγώντας στην ταχύτερη επιστροφή στην εργασία, την καθημερινότητα και τον αθλητισμό.

Ας δούμε όμως ορισμένες από αυτές τις σύγχρονες θεραπείες αλλά και ορισμένες από τις πιο συχνές παθήσεις που καλείται ο Ορθοπαιδικός να αντιμετωπίσει.

Αρθροσκόπηση ώμου

Πρόκειται για μία χειρουργική πράξη ελάχιστα επεμβατική που έχει σαν σκοπό τη διάγνωση και την αντιμετώπιση στον ίδιο χρόνο των περισσοτέρων παθήσεων της ωμικής ζώνης. Γίνεται διαμέσου 3-4 οπών του δέρματος κάτω του 1 εκ. από τις οποίες διέρχονται ειδικά μικρά εργαλεία και κάμερα υψηλής ανάλυσης και μεγέθυνσης που μας δίνουν πρόσβαση στο σημείο της βλάβης.

 Με την αρθροσκόπηση του ώμου αντιμετωπίζονται:

• Οι ρήξεις των τενόντων του ώμου
• Τα πολλαπλά εξαρθρήματα ώμου
• Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα
• Η ρήξη του επιχειλίου χόνδρου
• Το σύνδρομο πρόσκρουσης
• Ο παγωμένος ώμος
• Το εξάρθρημα ακρωμιοκλειδικής
• Η εμμένουσα τενοντοπάθεια του δικεφάλου

Τα πλεονεκτήματα της αρθροσκόπησης ώμου είναι πολλαπλά. Ο ασθενής λαμβάνει εξιτήριο από το νοσοκομείο την ίδια ημέρα, ο πόνος είναι απόλυτα αντιμετωπίσιμος με κοινά παυσίπονα και η μετεγχειρητική αποκατάσταση ταχεία. Ταυτόχρονα αποφεύγονται οι δύσμορφες ουλές των ανοιχτών επεμβάσεων και ο σημαντικός τραυματισμός των ιστών.

Τενοντίτιδα του ώμου και ρήξη τενοντίου πετάλου

Η άρθρωση του ώμου αποτελεί την πιο ευκίνητη και χαλαρή άρθρωση στο ανθρώπινο σώμα. Ο ώμος κάνει συνδυαστικές κινήσεις στο χώρο, αυτές της έκτασης, της κάμψης και των στροφών. Οι τένοντες που εφάπτονται με το οστό σχηματίζουν έναν χιτώνα που περιβάλλει τη βραχιόνιο κεφαλή. Πιο συχνά τραυματιζόμενος τένοντας είναι αυτός του υπερακανθίου, του υποπλατίου και του δικεφάλου.

Ο τένοντας μπορεί είτε να έχει υποστεί έναν τραυματισμό και να έχει σκιστεί ένα μέρος ή ολόκληρη η μάζα του είτε να έχει μια χρόνια φλεγμονή λόγω υπέρχρησης του άκρου. Και οι δύο αυτές καταστάσεις δημιουργούν μία επώδυνη κίνηση του ώμου η οποία τις περισσότερες φορές επιτείνεται το βράδυ και οδηγεί σε μυϊκή αδυναμία και δυσλειτουργία στην καθημερινότητα του ασθενούς.

Η θεραπεία για την τενοντίτιδα στον ώμο και την ρήξη του τενοντίου πετάλου εξαρτάται από το είδος και τη χρονιότητα της βλάβης, την ηλικία του ασθενούς και το επίπεδο δραστηριότητας του και μπορεί να είναι είτε συντηρητική είτε χειρουργική με αρθροσκόπηση ώμου.

Ασβεστοποιός τενοντίτιτδα του ώμου.

Τα ασβεστώματα του ώμου προκαλούν οξύ πόνο και συχνά ο ασθενής αναζητά άμεση και επείγουσα ιατρική βοήθεια όταν η πάθηση είναι σε φάση έξαρσης. Ο όρος περιαρθίτιδα πολλές φορές χρησιμοποιείται για να τα περιγράψει, αλλά στην ουσία δεν αποτελεί μία παθολογία του χόνδρου της άρθρωσης αλλά μία από τις πιο κοινές μορφές της τενοντίτιδας του ώμου.

Τα ασβεστώματα είναι ενδοτενόντια, δηλαδή βρίσκονται μέσα στη μάζα του τένοντα και συνηθέστερα στον υπερακάνθιο και η πάθηση είναι καλοήθης και αυτοπεριοριζόμενη.

Σχηματίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα κατά το οποίο δεν εμφανίζονται συμπτώματα και κάποια στιγμή αρχίζει η ρευστοποίηση τους, ο ερεθισμός και η φλεγμονή του τένοντα. Η οξεία φάση της ασβεστοποιού τενοντίτιδας στον ώμο αντιμετωπίζεται με ισχυρά παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη, ενώ όταν δημιουργούν παρατεταμένο πόνο και δυσκαμψία μπορεί να χρειαστεί να αφαιρεθούν αρθροσκοπικά.

Τελικός στόχος της θεραπείας της ασβεστοποιού τενοντίτιδας είναι το πλήρες και ανώδυνο εύρος κίνησης της άρθρωσης του ώμου.

Αρθροσκόπηση γόνατος

Διαμέσου 2 ή 3 οπών του δέρματος ολίγων χιλιοστών αποκτούμε πρόσβαση στην άρθρωση του γόνατος με κάμερα υψηλής ανάλυσης και ευκρίνειας. Η αρθροσκόπηση γόνατος είναι η πιο διαδεδομένη θεραπεία μικρής επεμβατικότητας στην Ορθοπαιδική και προτείνεται για την αντιμετώπιση μίας σειράς ενδαρθρικών παθήσεων όπως:

• Η ρήξη μηνίσκου
• Η ρήξη πρόσθιου χιαστού
• Η ρήξη οπίσθιου χιαστού
• Το εξάρθρημα επιγονατίδας
• Οι χόνδρινες βλάβες του γόνατος
• Η θεραπεία πρώιμης αρθρίτιδας σε νέους ασθενείς
• Η υμενίτιδα

Ο ασθενής μετά την επέμβαση της αρθροσκόπησης στο γόνατο, εξέρχεται συνήθως την ίδια ημέρα από το νοσοκομείο και στη συνέχεια θα ακολουθήσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα αποκατάστασης με φυσικοθεραπείες και ασκήσεις κινησιοθεραπείας έχοντας στόχο την ταχεία επιστροφή του στην ομαλή και ανώδυνη βάδιση καθώς και στις αθλητικές δραστηριότητες.

Ρήξη μηνίσκου του γόνατος

Η άρθρωση του γόνατος έχει δύο μηνίσκους (έσω και έξω) που παρεμβάλλονται μεταξύ μηρού και κνήμης. Χρησιμεύουν στην ομοιόμορφη κατανομή των φορτίων του γόνατος και αποτρέπουν να έρχονται σε επαφή ο χόνδρος του μηρού και της κνήμης. Η ρήξη μηνίσκου είναι μία από τις πιο συχνές παθήσεις που προκαλούν πόνο και αδυναμία κατά τη βάδιση.

Μπορεί να είναι οξεία τραυματική όπως για παράδειγμα μετά από μία κάκωση στον αθλητισμό σε νεαρότερες ηλικίες. Επίσης μπορεί να εμφανιστεί ως χρόνια εκφυλιστική στους πιο μεγάλους συνανθρώπους μας.

Ανάλογα με το είδος και την εντόπιση της ρήξης, ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός θα προτείνει το κατάλληλο θεραπευτικό πλάνο. Η συντηρητική αγωγή περιλαμβάνει αντιφλεγμονώδη, φυσικοθεραπείες και αποχή από καταπόνηση του γόνατος, π.χ ανέβασμα σε σκάλες, περπάτημα σε ανώμαλο έδαφος.

Η χειρουργική θεραπεία γίνεται με αρθροσκόπηση γόνατος κατά την οποία είτε θα γίνει συρραφή του μηνίσκου είτε καθαρισμός και μερική μηνισκεκτομή.

Ο χρόνος αποθεραπείας και πλήρης επιστροφής σε δραστηριότητες διαφέρει ανάλογα με το είδος της επιλεγόμενης θεραπείας, τη χρονιότητα της βλάβης και τη φυσική κατάσταση του ασθενούς.

Αυτόλογες βιολογικές θεραπείες 4^ης γενιάς

Με τον όρο “αυτόλογες” αναφερόμαστε στις θεραπείες οι οποίες προέρχονται από τα κύτταρα του ιδίου του ασθενούς και συμβάλουν στη θεραπεία των μυοσκελετικών παθήσεων, την αναγέννηση των τραυματισμένων ιστών και επιταχύνουν τη διαδικασία της επούλωσης. Αυτές είναι είτε το πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRP) είτε τα βλαστοκύτταρα.

Το PRP (platelets rich plasma) ξεκινάει με μία απλή διαδικασία αιμοληψίας στο ιατρείο και το δείγμα θα υποστεί φυγοκέντρηση, δηλαδή διαχωρισμό σε ειδικό μηχάνημα. Το τελικό προϊόν περιέχει αιμοπετάλια, πρωτεΐνες και άλλους αυξητικούς παράγοντες που στη συνέχεια θα εγχυθούν στο σημείο της βλάβης με την καθοδήγηση υπερήχου. Προτείνεται σε τενοντίτιδες, μυϊκούς τραυματισμούς και θλάσεις, συνδεσμικές κακώσεις και αρχόμενη αρθρίτιδα.

Τα βλαστοκύτταρα συλλέγονται από περιοχές όπως η λεκάνη, η κνήμη και το βραχιόνιο και με κατάλληλη επεξεργασία λαμβάνουμε κύτταρα που βοηθούν στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, της χονδροπάθειας και του εκφυλισμένου ιστού προάγοντας την αναγέννηση του.

Και οι δύο διαδικασίες είναι ανώδυνες και αναίμακτες, διαρκούν περίπου μισή ώρα και ο ασθενής δεν εμφανίζει αλλεργίες ή άλλες ανεπιθύμητες αντιδράσεις.

Παναγιώτης Παπαδόπουλος, Ορθοπαιδικός Χειρούργος, Γλυφάδα

Πηγή: https://www.mednutrition.gr/