Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΤΥΠΟΥ 1
Η Ινσουλίνη όπως αναφέρθηκε παίζει καθοριστικό ρόλο στις μεταβολικές διεργασίες και επηρεάζει άμεσα τις ορμονικές απαντήσεις κατά την άσκηση. Η έλλειψη ενδογενούς ινσουλίνης στον τύπο 1 Σ.Δ. αποτελεί βασικό μειονέκτημα στην προσπάθεια κάλυψης των μεταβολικών αναγκών των ασκούμενων μυών. Εκτός από την ινσουλίνη και άλλοι παράγοντες επηρεάζουν τις μεταβολικές και ορμονικές απαντήσεις κατά τη διάρκεια της άσκησης, όπως:
- Η ένταση , η διάρκεια και ο τύπος άσκησης
- Η γενετική κατάσταση υγείας των διαβητικών και η ηλικία τους.
- Η παρουσία μεταβολικών διαταραχών και χρόνιων επιπλοκών.
- Η ποιότητα ρύθμισης της μεταβολικής διαταραχής.
- Ο τύπος και η δόση της ινσουλίνης, η θέση της ενέσεως πριν την άσκηση και ο χρόνος που γίνεται, η διατροφή και ο χρονισμός γευμάτων και άσκησης.
Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΤΥΠΟΥ 2
Η συχνότητα του Σ.Δ. τύπου 2 είναι πολύ μεγάλη, η κινητική της γλυκόζης στο Σ.Δ. τύπου 2 έχει ελάχιστα μελετηθεί. Στον τύπο 2 Σ.Δ. μειονεκτεί ή έκκριση ινσουλίνης, συνήθως όμως επαρκεί. Το πρόβλημα εδώ εστιάζεται στην αντίσταση στην ινσουλίνη που οφείλεται είτε σε βλάβες στη σύνδεση με τους υποδοχείς ινσουλίνης, είτε σε βλάβη μετά τους υποδοχείς. Η πλειονότητα των διαβητικών τύπου 2 είναι παχύσαρκοι και υπερινσουλιναιμικοί. Επίσης ο τύπος της θεραπείας η δίαιτα τα υπογλυκαιμικά δισκία ή η λήψη ινσουλίνης είναι παράγοντες που εμπλέκονται στην κινητική της γλυκόζης κατά την άσκηση. Είναι γεγονός ότι η άσκηση βελτιώνει την ευαισθησία των ιστών έναντι της ινσουλίνης, λόγω αυξημένης πρόσληψης της μη οξειδούμενης γλυκόζης και μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης. Σε άτομα με Σ.Δ. ΤΎΠΟΥ 2 που αντιμετωπίζονται με δισκία στην παρατεταμένη άσκηση, εμφανίζεται υπογλυκαιμική τάση. Η λήψη δισκίου πριν την άσκηση, διπλασιάζει τα επίπεδα της ινσουλίνης, μειώνει τη γλυκόζη κατά 50% και δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για υπογλυκαιμικό επεισόδιο κατά την διάρκεια ή αμέσως μετά την άσκηση. Από μελέτες έχει φανεί ότι άτομα με φυσική δραστηριότητα έχουν καλύτερη ανοχή στη γλυκόζη, από άτομα με καθιστική ζωή. Η άσκηση πρέπει να σχεδιάζεται και να εκτελείται έτσι ώστε να εξυπηρετεί το συγκεκριμένο διαβητικό (εξατομίκευση).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Η άσκηση στα άτομα με Σ.Δ.
- Προσφέρει βοήθεια
- Απαιτείται προσεκτικός ατομικός σχεδιασμός.
- Η έναρξη της να γίνεται μετά την καλύτερη δυνατή ποιότητα ρύθμισης.
- Επιβάλλεται εγρήγορση για αναπροσαρμογή της χορηγούμενης θεραπευτικής αγωγής.
- Η ήπια και αυξανόμενη προοδευτικά σε διάρκεια άσκηση είναι κυρίως ακίνδυνη και εξίσου επωφελής και δεν απαιτείται βιασύνη στην εφαρμογή της.