Παγκόσμια Ημέρα για τη Νόσο του Πάρκινσον – Ενημέρωση, Πρόληψη και Ελπίδα
Η Παγκόσμια Ημέρα για τη Νόσο του Πάρκινσον τιμάται κάθε χρόνο στις 11 Απριλίου, με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού για μια από τις πιο συχνές νευροεκφυλιστικές παθήσεις. Η συγκεκριμένη ημερομηνία επιλέχθηκε προς τιμήν του Dr. James Parkinson, του Άγγλου γιατρού που περιέγραψε για πρώτη φορά τη νόσο το 1817.
Τι είναι η νόσος του Πάρκινσον;
Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια χρόνια, προοδευτική νευρολογική διαταραχή που επηρεάζει κυρίως την κίνηση. Οφείλεται σε βλάβη των κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη, έναν νευροδιαβιβαστή που ρυθμίζει την κινητικότητα. Τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
Τρόμο (τρέμουλο) στα χέρια ή στα πόδια
Μυϊκή δυσκαμψία
Βραδυκινησία (επιβράδυνση των κινήσεων)
Διαταραχές στη στάση και την ισορροπία
Εκτός από τα κινητικά, η νόσος μπορεί να προκαλέσει και μη κινητικά συμπτώματα όπως κατάθλιψη, διαταραχές ύπνου, κόπωση και προβλήματα μνήμης.
Στατιστικά και αντίκτυπος
Παγκοσμίως, άνω των 10 εκατομμυρίων ανθρώπων ζουν με τη νόσο του Πάρκινσον. Στην Ελλάδα, υπολογίζεται ότι επηρεάζει περίπου 20.000 άτομα. Καθώς αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής, η νόσος αναμένεται να αφορά ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού στο μέλλον.
Σημασία της Παγκόσμιας Ημέρας για το Πάρκινσον
Η Παγκόσμια Ημέρα για τη Νόσο του Πάρκινσον έχει στόχο:
Την ενημέρωση του κοινού για τα συμπτώματα και τις διαθέσιμες θεραπείες
Την προώθηση της έρευνας για νέες θεραπείες ή και την πρόληψη της νόσου
Τη στήριξη των ασθενών και των οικογενειών τους, που καθημερινά δίνουν τον δικό τους αγώνα
Αντιμετώπιση και ποιότητα ζωής
Η νόσος του Πάρκινσον δεν είναι ιάσιμη, αλλά υπάρχουν φαρμακευτικές και μη φαρμακευτικές θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν τον ασθενή να ζήσει με ποιότητα. Η φυσικοθεραπεία, η λογοθεραπεία, η ψυχολογική υποστήριξη και η ισορροπημένη διατροφή παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαχείριση της νόσου. Επιπλέον, η τακτική παρακολούθηση από νευρολόγο και η εξατομικευμένη φροντίδα είναι ζωτικής σημασίας.
Το μέλλον με περισσότερη ελπίδα
Η επιστημονική κοινότητα συνεχίζει τις προσπάθειες για την ανακάλυψη νέων θεραπειών, αλλά και για την καλύτερη κατανόηση των αιτίων που οδηγούν στην εμφάνιση της νόσου. Νέες τεχνολογίες, όπως οι εμφυτεύσιμες συσκευές βαθιάς εγκεφαλικής διέγερσης, έχουν ήδη δείξει σημαντικά αποτελέσματα.