Βρείτε εδώ την συσκευή μετάγγισης αίματος 

Γιατί χρειαζόμαστε μετάγγιση αίματος;  Μερικές χρήσιμες πληροφορίες είναι όταν

1) Χάσετε υψηλές ποσότητες αίματος από εγχείρηση, τοκετό ή μετά από κάποιο σοβαρό ατύχημα.

2) Έχετε αναιμία (έλλειψη ερυθρών αιμοκυττάρων) η οποία δεν θεραπεύεται μόνο με σίδηρο ή με άλλες βιταμίνες.

3) Εάν ο οργανισμός σας δεν μπορεί να δημιουργήσει αρκετά νέα υγιείς αιμοκύτταρα. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε πρόβλημα του μυελού οστών ή στις επιδράσεις χημειοθεραπείας.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι μετάγγισης αίματος, μερικοί από αυτούς είναι:

Οι αιμοδοσίες χωρίζονται σε διαφορετικά μέρη και αποθηκεύονται σε ειδικές σακούλες ή φιάλες. Θα λάβετε μόνο το μέρος που χρειάζεται το σώμα σας. Τα τρία κύρια μέρη είναι:

Α. Τα ερυθρά αιμοκύτταρα, τα οποία τροφοδοτούν οξυγόνο στους ιστούς και τα όργανα.

Β.  Τα αιμοπετάλια, το οποία βοηθούν να σταματήσει η αιμορραγία.

Γ. Το πλάσμα, το οποίο περιέχει παράγοντες που πήζουν το αίμα (βοηθώντας να σταματήσει η αιμορραγία) καθώς και άλλες πρωτεΐνες και αντισώματα.

Τι κινδύνους υφίσταται μία μετάγγιση αίματος;  Οι ποιο συχνοί κίνδυνοι της μετάγγισης είναι:

Ήπιες αντιδράσεις, όπως ένας ήπιος πυρετός η ένα εξάνθημα δέρματος. Επιπλέον, υπερφόρτωση υγρών, τα οποία θα προκαλέσουν αναπνευστικές δυσκολίες, προπάντων στους ηλικιωμένους και στους καρδιοπαθείς. Όμως αξίζει να σημειωθεί ότι οι ποιο σπάνιοι κίνδυνοι της μετάγγισης είναι:

- Η λήψη αίματος το οποίο είναι ασύμβατο με το δικό μας.

-  Σοβαρές αντιδράσεις, όπως π.χ. αλλεργία ή οξύ τραύμα πνευμόνων.

-  Η μετάδοση λοίμωξης, π.χ. βακτηρίας ή ιών. Το προσωπικό είναι εξειδικευμένο να σας παρατηρεί πολύ προσεκτικά και από κοντά, για να μπορεί να αντιδράσει γρήγορα.

Πως είναι η διαδικασία της μετάγγισης αίματος;

Το αίμα δίνεται ανά σταγόνα κατευθείαν μέσα σε φλέβα στο χέρι ή στον βραχίονα, χρησιμοποιώντας έναν μαλακό πλαστικό σωλήνα. Το κάθε πακέτο αίματος (μία μονάδα) χρειάζεται μέχρι τέσσερις ώρες να μεταγγιστεί, αλλά μπορεί όμως να μεταγγιστεί πιο γρήγορα αν υπάρχει τέτοια ανάγκη.

Το εκπαιδευμένο προσωπικό θα εξακριβώσει την ταυτότητά σας όταν παρθεί δείγμα αίματος, και πάλι μόλις πριν σας δοθεί η μετάγγιση. Θα πρέπει οπωσδήποτε να φοράτε περιβραχιόνιο ταυτότητας και να δηλώνετε πλήρης όνομα και ημερομηνία γεννήσεως οποτεδήποτε σας ζητούνται αυτά τα στοιχεία. Έτσι μόνο θα αποφευχθεί λάθος όπου θα σας δινόταν λανθασμένο αίμα (αίμα που προοριζόταν για άλλο άτομο). Εάν παρατηρήσετε κάποιο πρόβλημα τη στιγμή που το προσωπικό εξακριβώνει την ταυτότητά σας, να τους ειδοποιήσετε αμέσως.

Χρήσιμες οδηγίες για το παλμικό οξύμετρο.

Βαμμένα νύχια: Κάποια οξύμετρα λειτουργούν χρησιμοποιώντας τη διαφάνεια των νυχιών και του δέρματος στα άκρα των δαχτύλων, «βλέπουν» μέσα από το νύχι και το δέρμα.  Σε περίπτωση που το νύχι είναι βαμμένο η λειτουργία αυτή εμποδίζεται και η τιμή που λαμβάνουμε στην οθόνη του οξυμέτρου  είναι λανθασμένα χαμηλή. Τα νεότερα οξύμετρα χρησιμοποιούν άλλη τεχνική μέτρησης (παλμικά οξύμετρα) εξαλείφοντας αυτό το πρόβλημα. Βεβαίως, τα προαναφερθέντα είναι ένας καλό λόγος να έχετε άβαφα νύχια πριν υποβληθείτε σε οποιοδήποτε χειρουργείο ή να μην θυμώσετε αν, ξυπνώντας από νάρκωση, δείτε ξεβαμμένο ένα νύχι σας.

Κρύα χέρια: Όπως είπαμε το οξύμετρο ανιχνεύει αίμα που κυκλοφορεί στα τριχοειδή αγγεία των δαχτύλων μας. Όταν κρυώνουν τα χέρια μας, το αίμα εκεί μειώνεται σημαντικά (εξ’ ου και τα μελανιασμένα χέρια στο κρύο), με αποτέλεσμα το οξύμετρο να μετράει λάθος και άρα να δείχνει πάλι λανθασμένα μικρότερη τιμή.

Χαμηλή Αρτηριακή Πίεση: Σε περιπτώσεις υπότασης, πάλι η ποσότητα του αίματος που μπορεί να φτάσει στα τριχοειδή των δαχτύλων είναι μικρή και άρα ισχύουν τα παραπάνω.

Μπαταρία: Όταν τελειώνει η μπαταρία σε μια τέτοια συσκευή, συνήθως δείχνει λανθασμένες μετρήσεις.

Η παλμική οξυμετρία μετρά μόνο την οξυγόνωση και δεν αποτελεί μια πλήρη μέτρηση ανταλλαγής αερίων: Δεν μπορεί δηλαδή να υποκαταστήσει την εξέταση των αερίων αίματος που ελέγχονται στο εργαστήριο, κι αυτό γιατί δεν παρέχει ένδειξη για άλλες παραμέτρους της αναπνευστικής λειτουργίας όπως για το διοξείδιο του άνθρακος και το pH.

Τοποθετείται σωστά στο δάχτυλο το οξύμετρο, έτσι ώστε το δάχτυλο να ταιριάζει ακριβώς στο δάχτυλο.

Κάθεται κανείς ακίνητος όσο γίνεται η μέτρηση

Για ποιες κατηγορίες ανθρώπων είναι απαραίτητα τα παλμικά οξύμετρα;

Εξαιρετικά απλά στην χρήση και γρήγορα στην εμφάνιση του αποτελέσματος, τα οξύμετρα αποτελούν ιδανική λύση ιδιαίτερα για :

• ασθενείς με αναπνευστικά ή καρδιακά προβλήματα, ειδικά ΧΑΠ, άσθμα, πνευμονία.
• την διάγνωση ορισμένων διαταραχών του ύπνου, όπως είναι η άπνοια.
• πιλότους, αεροσυνοδούς και γενικότερα άτομα τα οποία ταξιδεύουν πολύ και βρίσκονται σε αεροπλάνα υπό πίεση πάνω από 10.000 πόδια συνέχεια.
• τους ορειβάτες λόγω μεγάλου υψόμετρου
• αθλητές που τα επίπεδα οξυγόνου τους, μπορεί να μειωθούν με την άσκηση.
• κάθε άνθρωπο που θέλει να παρακολουθεί τον κορεσμό οξυγόνου στο αίμα.

Για την πρόληψη της ΧΝΝ είναι:

• Η εφαρμογή εκ μέρους των πολιτών ενός προγράμματος ήπιας άσκησης
• Ο έλεγχος του σωματικού βάρους και η αποφυγή της παχυσαρκίας (παράμετροι σημαντικοί για την εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ και υπέρτασης)
• Η αποφυγή του καπνίσματος
• Η παρακολούθηση του σακχάρου του αίματος ειδικά σε διαβητικούς ασθενείς
• Η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης (σημαντικός για τη ρύθμισή της είναι και ο περιορισμός λήψης αλατιού)
• Η αποφυγή λήψης νεφροτοξικών παραγόντων και η αποφυγή των ουρολοιμώξεων
• Η πρόληψη εμφάνισης νεφρολιθίασης (επιτυγχάνεται με περιορισμό του αλατιού, της πρόσληψης κόκκινου κρέατος και των ζαχαρούχων ροφημάτων, την αυξημένη πρόσληψη υγρών και την ικανοποιητική πρόσληψη ασβεστίου)
• Η  ιατρική παρακολούθηση από τον οικογενειακό ιατρό και η πρώιμη θεραπευτική αντιμετώπιση των επιδεχόμενων θεραπεία παραγόντων κινδύνου
• Η εφαρμογή εκ μέρους της πολιτείας ενός προγράμματος screening σε στοχευμένο πληθυσμό ασθενών όπως είναι οι διαβητικοί, οι υπερτασικοί, οι παχύσαρκοι και οι έχοντες καρδιακή ανεπάρκεια

Από το 2006 η δεύτερη Πέμπτη κάθε Μαρτίου (9 Μαρτίου 2023) έχει θεσπιστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Νεφρού. Η πρωτοβουλία ανήκει στη Διεθνή Εταιρεία Νεφρολογίας και τη Διεθνή Ένωση Νεφρολογικών Ιδρυμάτων, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για την σπουδαιότητα της υγείας των νεφρών και την Χρόνια Νεφρική Νόσο (ΧΝΝ). Το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Νεφρού για το 2021 είναι: «Ζώντας καλά με τις νόσους των νεφρών».

Στην Ελλάδα την Παγκόσμια Ημέρα Νεφρού υποστηρίζει η Ελληνική Νεφρολογική Εταιρεία, η οποία ιδρύθηκε το 1970 και, ως μη κερδοσκοπική εταιρεία, στοχεύει στην υποστήριξη και την ανάπτυξη της Νεφρολογίας, τη διενέργεια ερευνητικών μελετών, τη συνέχιση της ιατρικής εκπαίδευσης, την επαγγελματική υποστήριξη των μελών της και την ενημέρωση σχετικά με τις νεφρικές παθήσεις.

Νεφροί και Χρόνια Νεφρική Νόσος

Οι νεφροί (δύο τον αριθμό στον ανθρώπινο οργανισμό) είναι ζωτικής σημασίας όργανα για την υγεία του ανθρώπου, καθώς κάθε μέρα φιλτράρουν περίπου 200 λίτρα αίματος για να αποβάλουν περίπου 2 λίτρα από άχρηστες ουσίες και περιττό νερό. Όταν τα νεφρά χάνουν βαθμιαία τη λειτουργική τους ικανότητα, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για Χρόνια Νεφρική Νόσο.

Εκτιμάται ότι σήμερα 850 εκατομμύρια ατόμων σε όλο τον κόσμο πάσχουν από ΧΝΝ διαφόρων αιτιολογιών. Η ΧΝΝ είναι αιτία για 2,4 εκατομμύρια θανάτους τον χρόνο και είναι από τα συνηθέστερα νοσήματα στον κόσμο, που εμφανίζει την πιο γρήγορη αύξηση σαν αίτιο θανάτου. Παρά την ευρεία γνώση των επιπλοκών της νόσου, υπάρχει μειωμένη και άνιση επαγρύπνηση αλλά και αντιμετώπισή της παγκόσμια, που οφείλεται στις κοινωνικο – οικονομικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρα και ειδικότερα στις συνθήκες γέννησης και ανάπτυξης των παιδιών, τις φυλετικές διακρίσεις, την έλλειψη εκπαίδευσης, την έλλειψη βασικών μέσων επιβίωσης όπως έλλειψη πρόσβασης σε καθαρό νερό, μόλυνσης της ατμόσφαιρας και τις πολιτικές αντιμετώπισης αυτών.

Ένας από τους σκοπούς της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Νεφρού είναι η αποφυγή ανάπτυξης της Οξείας Νεφρικής Νόσου (ΟΝΝ). Πρόκειται για νόσο που εμφανίζεται αιφνίδια μετά από προσβολή των νεφρών από διάφορα αίτια και κυρίως φαρμακευτικά, με δυνατότητα αναστροφής της εξέλιξής της αν διαγνωσθεί και θεραπευθεί έγκαιρα. Διαφορετικά, αποτελεί μια σημαντική αιτία αύξησης πιθανότητας μελλοντικής εμφάνισης ΧΝΝ. Πάνω από 13 εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο μπορεί να πάσχουν από ΟΝΝ, με το μεγαλύτερο ποσοστό ([πάνω από το 85%) να εμφανίζεται σε υπανάπτυκτες χώρες με επίπτωση μεγάλης συχνότητας θανάτων από αυτήν.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/157

Γυναικολογικά προιόντα θα βρείτε εδώ

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women's Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου. Θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1977 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ για να αναδείξει τα προβλήματα και να προωθήσει τα δικαιώματα της γυναίκας.

Παρά τα μεγάλα βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια η ισότητα της γυναίκας με τον άνδρα είναι ένα απραγματοποίητο όνειρο όχι μόνο στο άμεσο αλλά και στο απώτερο μέλλον. Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες κατήγγειλε, στις 6 Μαρτίου 2023, ότι η «ισότητα» μεταξύ ανδρών και γυναικών παγκοσμίως είναι ένας ολοένα και πιο μακρινός στόχος, ο οποίος θα επιτευχθεί στην καλύτερη περίπτωση «σε 300 χρόνια». «Η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο. Με τους τρέχοντες ρυθμούς η οργάνωση του ΟΗΕ για τις γυναίκες (Ταμείο Ανάπτυξης για τις Γυναίκες UNIFEM) προβλέπει ότι θα επιτευχθεί σε 300 χρόνια», τόνισε ο Γκουτέρες σε ομιλία του κατά την έναρξη των συζητήσεων στη Νέα Υόρκη της Επιτροπής του ΟΗΕ για το καθεστώς των Γυναικών (CSW).

Google doodle αφιερωμένο στις γυναίκες

Η ιστορική διαδρομή

Η ιστορική διαδρομή της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας δεν ξεκινά με την υιοθέτησή από τον ΟΗΕ το 1977. Πρωτογιορτάστηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στην Νέα Υόρκη, ως Εθνική Ημέρα της Γυναίκας, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Το περιστατικό αυτό αμφισβητείται σήμερα από μερίδα αμερικανών ιστορικών και χαρακτηρίζεται μύθος.

Με αφετηρία τις ΗΠΑ, ο εορτασμός διεθνοποιήθηκε τον επόμενο χρόνο, κατά την διάρκεια δευτέρου συνεδρίου του γυναικείου τμήματος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (2η Διεθνής), που έγινε στην Κοπεγχάγη (26-27 Αυγούστου 1910). Οι 100 σύνεδροι από 17 χώρες υιοθέτησαν την πρόταση τριών γερμανίδων (Λουίζ Τσιτς, Κλάρα Τσέτκιν και Κέτε Ντούνκερ) να γιορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας,ως ένα βήμα για την προώθηση της ισότητας των δύο φύλων, που θα περιλάμβανε και το εκλογικό δικαίωμα, που ήταν τότε το καθολικό ζητούμενο για τις γυναίκες όλου του κόσμου.

Στις 19 Μαρτίου 1911 γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στην Αυστρία, την Γερμανία, την Ελβετία και την Δανία. Κοινός τόπος και στις τέσσερις χώρες ήταν η ψήφος στις γυναίκες και η ανάδειξη των γυναικών σε δημόσια αξιώματα. Οι αμερικανίδες συνέχιζαν να γιορτάζουν την δική τους εθνική ημέρα την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου. Το 1914, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε στην Γερμανία στις 8 Μαρτίου – είτε επειδή ήταν Κυριακή είτε σε ανάμνηση της απεργίας του 1857 στην Νέα Υόρκη- και έκτοτε καθιερώθηκε η ημερομηνία αυτή για τον εορτασμό και υιοθετήθηκε αρκετά χρόνια αργότερα από τον ΟΗΕ.

Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία (1917), η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Αργία μόνο για τις γυναίκες καθιερώθηκε στην Κίνα μετά την επικράτηση των κομμουνιστών του Μάο Τσε Τουνγκ. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό και διεκδικητικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπάθειας και αγάπης των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, η οποίας από το 1977 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/4

Η 6η Μαρτίου έχει θεσπιστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Λεμφοιδήματος με πρωτοβουλία του Δικτύου Λεμφατικής Έρευνας και Εκπαίδευσης (Lymphatic Education and Research Network), που εδρεύει στις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα υποστηρίζεται από τον νεοσύστατο Πανελλήνιο Σύλλογο Πασχόντων από Λεμφοίδημα «Ροή», με έδρα τη Θεσσαλονίκη.

Το λεμφοίδημα, μια χρόνια πάθηση που προκαλείται από την ανώμαλη συσσώρευση υγρών του λεμφικού συστήματος. Παρουσιάζεται ως οίδημα ενός ή περισσοτέρων μελών του σώματος (άνω ή κάτω άκρων, κορμού, λαιμού - κεφαλιού κ.α.). Αυτό συμβαίνει λόγω της μειωμένης ικανότητας μεταφοράς του λεμφικού φορτίου από το λεμφικό σύστημα και συσσώρευσής του στο πάσχον μέλος. Το λεμφοίδημα επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής των ασθενών, με περαιτέρω σοβαρές οικονομικές και ψυχολογικές επιπτώσεις, μπορεί, δε, να οδηγήσει στην κοινωνική απομόνωση και σε περίπτωση μη έγκαιρης διάγνωσης και θεραπευτικής αντιμετώπισης μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας και σε αναπηρία.

Το λεμφοίδημα οφείλεται είτε σε δυσμορφία του λεμφικού συστήματος, συνήθως κληρονομική, (πρωτοπαθές λεμφοίδημα) είτε στην αφαίρεση, ή καταστροφή λεμφαγγείων και λεμφαδένων, συνήθως μετά από χειρουργική επέμβαση και ακτινοθεραπείες για την αντιμετώπιση του καρκίνου, σπανιότερα οφείλεται σε τραυματισμούς, λοιμώξεις, κ.α. αιτίες (δευτεροπαθές λεμφοίδημα). Το λεμφοίδημα δεν θεραπεύεται, αλλά, εφόσον διαγνωστεί εγκαίρως, μπορεί να αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά από τον ασθενή. Ειδικά στην περίπτωση του καρκίνου του μαστού, η πρόληψη θα μπορούσε να μειώσει τις πιθανότητες δημιουργίας λεμφοιδήματος.

Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, μπορεί να διαγνωστεί με μία απλή κλινική εξέταση, υπάρχουν όμως και διαγνωστικές απεικονιστικές εξετάσεις. Το λεμφοίδημα αντιμετωπίζεται με μάλαξη λεμφικής παροχέτευσης (MLD), με επιδέσμους συμπίεσης (περίδεση), με τη χρήση ενδυμάτων διαβαθμισμένης συμπίεσης, με φροντίδα του δέρματος, με άσκηση, με ανύψωση άκρου, με την εκτέλεση ειδικών ασκήσεων, σε κάποιες περιπτώσεις χειρουργικά και με φαρμακευτική αγωγή (κυρίως για την αντιμετώπιση φλεγμονών, λοιμώξεων κλπ).

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι ο αριθμός των πασχόντων από δευτεροπαθές λεμφοίδημα ανέρχεται στα 250 εκατομμύρια παγκοσμίως. Το πρωτογενές λεμφοίδημα υπολογίζεται ότι αφορά 1 στα 6.000 άτομα, ενώ σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις των ειδικών το 15% των επιζώντων από καρκίνο και το 30% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία για τον καρκίνο του μαστού, για γυναικολογικά καρκινώματα, ή καρκίνο του προστάτη, ή για μελάνωμα, προσβάλλονται από δευτεροπαθές λεμφοίδημα.

Στην Ελλάδα, υπάρχει άγνοια για την ασθένεια ακόμη και από τους καθ’ ύλην αρμόδιους. «Είναι συχνό το φαινόμενο οι ασθενείς να μην έχουν έγκαιρη διάγνωση, καθώς οι γιατροί αγνοούν την ασθένεια ή δεν είναι σε θέση να δώσουν τις απαραίτητες κατευθύνσεις στους ασθενείς», επισημαίνει η κ. Χαρά Καρατζά, πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Πασχόντων από Λεμφοίδημα, σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, χωρίς να παραγνωρίζει ότι τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει πρωτοβουλίες για τη δημιουργία δομών υγείας για την αντιμετώπιση του λεμφοιδήματος. «Παρόλα αυτά, όμως, είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι είναι ελάχιστοι οι εξειδικευμένοι ιατροί και φυσικοθεραπευτές» τονίζει η κ. Καρατζά.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/489

Τα προιόντα για την θωράκιση της υγείας μας:

• Ψηφιακά Πιεσόμετρα
• Μέτρηση Σακχάρου
• Μέτρηση 3 Παραμέτρων
• Λιπομετρητής - Ζυγαριά

Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Παχυσαρκίας (WOF) κήρυξε την 4η Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας (World Obesity Day), με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τις επιδημικές διαστάσεις που έχει πάρει σήμερα η παχυσαρκία και να προτείνουν λύσεις για τον περιορισμό της συχνότητας εμφάνισής της.

Η Παχυσαρκία είναι η πάθηση που προκαλείται από υπερβολική συσσώρευση λίπους στο σώμα. Έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία, οδηγώντας σε μείωση του προσδόκιμου ζωής και αυξημένα προβλήματα υγείας. Ένας απλός τρόπος εκτίμησης της παχυσαρκίας είναι ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ), που εκφράζει το πηλίκο του σωματικού βάρους σε κιλά προς το τετράγωνο τους ύψους σε μέτρα. Ένα άτομο χαρακτηρίζεται λιποβαρές με ΔΜΣ < 18,5, φυσιολογικό με 18,5-25,0, υπέρβαρο με 25-30 και παχύσαρκο με ΔΜΣ > 30 (30-35 στάδιο I, 35-40 στάδιο II, > 40 στάδιο III).

Σύμφωνα με την WOF, το 2014 το 39% του παγκόσμιου πληθυσμού ήταν υπέρβαρο και το 13% παχύσαρκο, ενώ η συχνότητα της παχυσαρκίας έχει διπλασιαστεί από το 1980. Ωστόσο, πιο ανησυχητική είναι η παχυσαρκία των παιδιών, η οποία επίσης βαίνει αυξανόμενη.

Στη χώρα μας, σύμφωνα με την Πανελλήνια επιδημιολογική μελέτη που έγινε το 2003 από την Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Παχυσαρκίας (ΕΙΕΠ) σε δείγμα 17.341 ενηλίκων και 18.055 παιδιών και εφήβων, διαπιστώθηκε ότι το 21,9% των ενηλίκων ήταν παχύσαρκοι και το 57,1% υπέρβαροι. Ταυτόχρονα, παρατηρήθηκε συνεχής και σταθερή αύξηση της παιδικής και εφηβικής παχυσαρκίας, σε ποσοστά που κυμαίνονται από 7,2% έως 20,7%.

Οι Έλληνες δεν αντιμετωπίζουν την παχυσαρκία ως ασθένεια

Οι Έλληνες τείνουν να μην αντιμετωπίζουν την παχυσαρκία ως ασθένεια, παρά τα αυξημένα ποσοστά της στη χώρα, και πολλοί θεωρούν ότι πρόκειται για ένα προσωρινό πρόβλημα το οποίο λύνεται με δίαιτα. Επιπλέον, σε έρευνα της Ελληνικής Ιατρικής Εταιρείας Παχυσαρκίας (ΕΙΕΠ), που πραγματοποιήθηκε στο διάστημα μεταξύ Σεπτεμβρίου και Δεκεμβρίου 2019, καταγράφηκε μια αισθητή έλλειψη γνώσης αναφορικά με τις ασθένειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία, ενώ επιβεβαιώθηκε το γεγονός, ότι οι παχύσαρκοι άνθρωποι επηρεάζονται σημαντικά στην καθημερινότητά τους λόγω του προβλήματος με το βάρος τους.

Όσον αφορά στον τρόπο αντιμετώπισης του υπερβάλλοντος βάρους, σύμφωνα με την έρευνα, το 68% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι είναι ενάντια στην ιατρική θεραπεία, κυρίως λόγω πιθανών παρενεργειών, καθώς και επειδή δηλώνουν αντίθετοι στη φαρμακευτική αγωγή γενικά. Αντιθέτως, το 88% απάντησε πως αναγνωρίζει τη σωστή διατροφή και τη σωματική άσκηση ως τις καλύτερες μεθόδους απώλειας βάρους.

Παχυσαρκία και Covid-19

Η στενή σχέση μεταξύ του COVID-19 και της παχυσαρκίας αποτελεί για τον Διεθνή Οργανισμό Παχυσαρκίας μια ευκαιρία για άμεση συλλογική δράση στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Μία πρόσκληση για ένα καλύτερο και πιο υγιές μέλλον. Τα μέτρα που ελήφθησαν διεθνώς για τον περιορισμό της πανδημίας οδήγησαν σε αλλαγές στη διατροφή, τα επίπεδα σωματικής άσκησης, καθώς και σε επιδείνωση της ψυχικής υγείας, αιτίες που αυξάνουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας και άλλων μη μεταδοτικών ασθενειών, αναφέρει η Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Παχυσαρκίας (ΕΙΕΠ).

Σύμφωνα με την ΕΙΕΠ, η παχυσαρκία αποτελεί πλέον έναν από τους σοβαρότερους παράγοντες επιπλοκών και θνητότητας της νόσου Covid-19. Τα συνεχώς αυξανόμενα ανησυχητικά δεδομένα για τη σχέση μεταξύ του Covid-19 και της υποκείμενης πανδημίας παχυσαρκίας, αναδεικνύουν την ανάγκη για άμεση κινητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/389

Η Παγκόσμια Ημέρα Ακοής ( World Hearing Day) καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) και λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στις 3 Μαρτίου, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό για την υγιεινή του αυτιού, που έχει καθοριστικές συνέπειες στην ακοή του ανθρώπου. Η ημερομηνία επελέγη, επειδή το σχήμα των αριθμών 3.3 μοιάζει με τα δύο αυτιά του ανθρώπου.

Η απώλεια της ακοής είναι μία από τις διαδεδομένες αναπηρίες των αισθήσεων παγκοσμίως, καθώς πάνω από 275 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν προβλήματα ακοής ή είναι κωφοί. Οι σημαντικότερες αιτίες είναι:

• Χρόνιες μολύνσεις του αυτιού.
• Ερυθρά, Ιλαρά, Μηνιγγίτιδα, Παρωτίτιδα.
• Θόρυβος.
• Δραστικές φαρμακευτικές ουσίες, όπως η στρεπτομυκίνη και η γενταμικίνη.
• Γεροντική ηλικία.
• Ελλιποβαρές νεογνό (κάτω από 2,5 κιλά), νεογνικός ίκτερος και έλλειψη οξυγόνου του νεογνού.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, τα προβλήματα ακοής μπορούν να αντιμετωπισθούν επαρκώς με μέτρα δημόσιας υγείας, όπως η ανοσοποίηση, η βελτίωση της μητρικής και παιδικής υγείας και οι ασφαλείς συνθήκες στους χώρους εργασίας.

«Η απώλεια ακοής είναι σε άνοδο στην Ελλάδα, ακούστε το μέλλον και προετοιμαστείτε γι αυτό!» προειδοποιεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ). Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, σήμερα, στην Ελλάδα υπάρχουν 1,2 εκατ. άτομα με απώλεια ακοής. O αριθμός αυτός, το 2030 υπολογίζεται ότι θα φτάσει το 1,5 εκατ. και το 2050 τα 1,8 εκατομμύρια.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/239

Η Παγκόσμια Ημέρα Σπάνιων Παθήσεων καθιερώθηκε το 2008 από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Σπανίων Παθήσεων (EURORDIS) και τιμάται έκτοτε την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου, με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κοινή γνώμης και την άσκηση πίεσης, προκειμένου το σύστημα υγείας και πρόνοιας να προσαρμόζεται στους πάσχοντες από σπάνιο νόσημα, την πρόληψη και θεραπεία των παθήσεων τους.

Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, οι περίπου 8.000 καταγεγραμμένες ως σπάνιοι νόσοι πλήττουν με βάση εμπειρικές μελέτες το 10% του πληθυσμού. Σε αυτές περιλαμβάνονται κυρίως εκφυλιστικές νόσοι του νευρικού συστήματος και ορισμένοι τύποι καρκίνου, που εφόσον δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και συστηματοποιημένα καθιστούν τους ασθενείς ανήμπορους να αυτοεξυπηρετηθούν ακόμη και στα βασικά, ενώ η εξέλιξή τους αποβαίνει αρκετές φορές μοιραία, μέσα σε κατάσταση αφόρητου πόνου για τους πάσχοντες.

Το 75% των ασθενών που προσβάλλονται από σπάνιες νόσους είναι παιδιά και έφηβοι, ενώ στις περισσότερες των περιπτώσεων τα πρώτα συμπτώματα, συνήθως κοινά με άλλες ασθένειες, οδηγούν σε εσφαλμένες πρώτες διαγνώσεις και δεν ταυτοποιούνται έγκαιρα με τη σπάνια νόσο. Αποτέλεσμα, να καθυστερεί η φαρμακευτική αντιμετώπιση της νόσου και να ταλαιπωρούνται αφάνταστα οι πάσχοντες.

Στην Ελλάδα, με βάση και την ευρωπαϊκή εμπειρία, τα άτομα που πάσχουν από κάποια σπάνια νόσο υπολογίζονται σε 1.000.000. Όπως καταγράφει η Πανελλήνια Ένωση Σπανίων Παθήσεων (ΠΕΣΠΑ), η έρευνα, η επιστημονική γνώση, η θεραπευτική αντιμετώπιση, αλλά και η κοινωνική και ασφαλιστική κάλυψη είναι ελλιπείς και καθιστούν πραγματικό Γολγοθά τη «ζωή με σπάνιο νόσημα», τόσο για τους ασθενείς, όσο και τις οικογένειές τους και τον οικονομικό τους προϋπολογισμό.

Μερικές από τις σπάνιες παθήσεις, όπως τυποποιούνται από την EURORDIS:

• Εναλλασσόμενη Ημιπληγία
• Ανιριδία
• Ρευματοειδής Αρθρίτιδα
• Αταξία τηλεαγγειεκτασία
• Έλλειψη χοριοειδούς χιτώνος του οφθαλμού
• Υποφυσιογενής Βασιοφιλισμός
• Κυστική ίνωση
• Πομφολυγώδης επιδερμολυσία
• Δυστονία
• Αιμορροφιλία
• Νόσος Πάρκινσον
• Έλλειψη αυξητικής ορμόνης
• Λύκος και άλλες κολλαγονώσεις
• Μελιταίος Πυρετός
• Μεσογειακός Πυρετός
• Εγκεφαλίτιδα
• Αραχνοδακτυλία (Σύνδρομο Μαρφάν)
• Μεσογειακή Αναιμία
• Στρεψαυχενία
• Πορφυρία
• Σκλήρυνση κατά πλάκας
• Μυϊκές δυστροφίες
• Σκληροδερμία

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/205

Βρείτε εδώ όλες τις Σύριγγες

Η γκάμα βελόνων και συριγγών που προτείνει η rays και η Safety A.T.G.,  είναι το αποτέλεσμα της συνεχούς δέσμευσης κατά τη διάρκεια των ετών, για την παροχή αποτελεσματικών και καινοτόμων λύσεων για τη χορήγηση φαρμάκων. Μια ευρεία γκάμα προϊόντων, που ταξινομούνται ως ιατροτεχνολογικά προϊόντα σύμφωνα με την ευρωπαϊκή οδηγία 93/42 , περιλαμβάνει σύριγγες με βελόνα χωρίς βελόνα, ινσουλίνη, σύριγγες υποδερμικές βελόνες και σετ φλεβών τριχωτού της κεφαλής. Προκειμένου να διασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή προστασία και η ασφαλής χρήση για τη στειρότητα και το αδιαπέραστο , όλα τα προϊόντα συσκευάζονται σε μεμονωμένες ενιαίες κυψέλες με το σύστημα ανοίγματος με φλούδα. Η προστασία του ιατρικού προσωπικού είναι ένα από τα βασικά θέματα στα οποία εστιάζουν σήμερα οι επαγγελματίες υγείας. Η σύριγγα ασφαλείας μίας χρήσης με μη αναστρέψιμο μηχανισμό ασφαλείας, για εγχύσεις και ενέσεις. Ο μηχανισμός ασφαλείας αποτρέπει τα τυχαία τσιμπήματα και το έμβολο, που σπάει μετά τη χρήση, αποφεύγει μια πιθανή επαναφορά του. Είναι εύκολη στη χρήση και διατίθεται με και χωρίς τοποθετημένη βελόνα, κατάλληλη για όλες τις τυποποιημένες υποδερμικές βελόνες.

Τα υλικά που απαιτούνται για την κατασκευή των συριγγών είναι:

1. Για τον κύλινδρο το πολυπροπυλένιο, για το έμβολο πολυαιθυλένιο και για το ελαστικό παρέμβυσμα φυσικό σιλικονισμένο καουτσούκ.

1. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των τμημάτων της σύριγγας και των βελόνων που έρχονται σε επαφή με το ενέσιμο υγρό να είναι από αρχική πρώτη ύλη και όχι ανακυκλωμένα.

III. Τα υλικά δεν πρέπει να έχουν οσμή εκτός εκείνης που του προσδίδει το υλικό κατασκευής του. Τόσο το πλαστικό όσο και το σιλικομένο ελαστικό να μην ελευθερώνουν υλικά που επηρεάζουν, βλάπτουν τη θεραπευτική ισχύ του ενιέμενου υγρού, δεν πρέπει να είναι τοξικά ή να προκαλούν πυρετογόνα ή να είναι πηγές μικροοργανισμών, που να προκαλούν μόλυνση ή να προκαλούν οποιαδήποτε άλλη ανεπιθύμητη επίδραση.

1. Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί στο πόσο καλή στεγανότητα παρέχει το ελαστικό παρέμβυσμα και στην καλή εφαρμογή της κεφαλής της βελόνας στον στυλίσκο της σύριγγας. Το κάλυμμα της βελόνας να αφαιρείται άνετα, χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερος χειρισμός.

1. Βαθμιαία και ελεγχόμενη κίνηση του εμβόλου, ακρίβεια και ασφάλεια στη χρήση. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των συριγγών είναι αρίστης ποιότητας ειδικό και ατοξικό πολυπροπυλένιο για τον κύλινδρο, πολυαιθυλένιο για το έμβολο και σιλικοωισμένο ελεύθερο ελαστικού (latex free) για πιθανές αλλεργικές αντιδράσεις για το ελαστικό παρέμβυσμα. Η αποστείρωση των συριγγών γίνεται με Αιθυλενοξείδιο. Η μέθοδος αυτή αποστείρωσης είναι πλέον σίγουρη και ακίνδυνη για παρόμοια φαρμακευτικά προϊόντα. Η διάρκεια ισχύος της αποστείρωσης είναι 5 έτη. Μετά την ημερομηνία παραγωγής ο χρόνος λήξης των υλικών είναι πέντε (5) έτη.

Α’ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ

Κάθε σύριγγα αποτελείται από 3 μέρη, δηλαδή:

1. Τον αριθμημένο κύλινδρο, ο οποίος είναι υψηλής διαφάνειας. Η κλίμακα έχει ευκρινείς διαγραμμίσεις, ώστε να μην παρακωλύεται η μέτρηση του όγκου του εναίσιμου υγρού.

2. Το έμβολο και το ελαστικό παρέμβυσμα, το οποίο έχει διπλό δακτύλιο για να εξασφαλίζει πλήρη στεγανότητα και φέρει λεπτή επικάλυψη σιλικόνης για την εύκολη μετακίνησή του εμβόλου μέσα στον κύλινδρο.

3. Την βελόνα, η οποία είναι κατασκευασμένη από ανοξείδωτο ατσάλι , έχει καθαριστεί με υπέρηχους από ξένα υλικά στο εσωτερικό της, η δε αιχμή έχει υποστεί τριπλό τρόχισμα για να μην προκαλεί πόνο, κατά την διείσδυση στο δέρμα.

- Ο σωλήνας της βελόνας κόβεται με ηλεκτρονικό υπολογιστή σε σχήμα αυλού. Έτσι επιτρέπει την μαλακή εισροή του υγρού, και την εύκολη αναρρόφηση από την αμπούλα φαρμάκου.

- Το σώμα της βελόνας και η επιφάνειά της είναι επικαλυμμένα με Σιλικόνη. Έχει ατσάλινο δικτύωμα ώστε να μην απελευθερώνεται (γλιστρά ή χαλαρώνει) ακόμα και μετά από την τριβή ή την πίεση διείσδυσης στις αμπούλες φαρμάκου.

Έχοντας ως σκοπό την ελαχιστοποίηση του πόνου, οι βελόνες λόγω του τριπλού τροχίσματος, της τέλειας λείανσης της αιχμής και της διπλής λίπανσης τους με σιλικόνη παρέχουν άριστη διεισδυτικότητα. Η σύριγγα παραδίδεται πλήρως συναρμολογημένη με τη βελόνα ήδη τοποθετημένη επάνω στη σύριγγα (για 1/2,5/5/10ml) και μη συναρμολογημένη με τη βελόνα δίπλα στη σύριγγα,(για την 20ml) Κάθε μία σύριγγα είναι συσκευασμένη σε φάκελο από αρίστης ποιότητας θερμοσυγγολούμενo υλικό (μαλακό blister). Το υλικό αυτό είναι ιατρικό χαρτί και πλαστικό φιλμ ούτως ώστε να επιτυγχάνεται πλήρη στεγανότητα και προφύλαξη στειρότητας.

Πλέον η χρήση του νεφελοποιητή έχει γίνει απαραίτητο  εργαλείο για την χορήγηση φαρμάκων με συγκεκριμένη μορφή.  Για την ορθότερη λειτουργία της συσκευής  χρειάζεται συγκεκριμένη φροντίδα

Πώς φροντίζουμε για την συσκευή;

• Μετά από κάθε χρήση

 – Αποσυναρμολογούμε τον νεφελοποιητή

– Πλένουμε τα χέρια μας

 – Πλένουμε τον νεφελοποιητή με ζεστό νερό και απορρυπαντικό πιάτων

Γενικές οδηγίες για ασφαλή χρήση του νεφελοποιητή σας σχετικά με την αποστείρωση της συσκευής:

Αποστείρωση του νεφελοποιητή:

• Μία φορά την ημέρα
• Με χρήση αποστειρωτή για τα μπιμπερό
• Ενδείκνυται το βράσιμο να είναι στα 6 λεπτά
• Για τον τύπο, τη δόση και την αγωγή του φαρμάκου ακολουθήστε τις οδηγίες του γιατρού ή του ειδικευμένου στο αναπνευστικό θεραπευτή σας.
• Αν νιώσετε οτιδήποτε ασυνήθιστο κατά τη διάρκεια της χρήσης, διακόψτε αμέσως τη χρήση της συσκευής και συμβουλευτείτε τον ιατρό σας.
• Μη χρησιμοποιείτε μόνο νερό στο νεφελοποιητή, για εισπνοή.
• Καθαρίζετε και απολυμαίνετε το κιτ του νεφελοποιητή, το επιστόμιο και την υποδοχή για τη μύτη ή τις μάσκες πριν τα χρησιμοποιήσετε για πρώτη φορά μετά την αγορά, αν η συσκευή δεν έχει χρησιμοποιηθεί επί μακρό χρονικό διάστημα ή αν χρησιμοποιούν την ίδια συσκευή περισσότερα από ένα άτομα.
• Φροντίζετε να πλένετε τα εξαρτήματα μετά τη χρήση και να βεβαιώνεστε ότι έχουν απολυμανθεί και στεγνώσει καλά και να τα φυλάτε σε καθαρό μέρος.
• Να φυλάσσεται μακριά από βρέφη και παιδιά που δεν επιβλέπονται. Η συσκευή είναι πιθανό να περιέχει μικρά κομμάτια που μπορούν να καταποθούν.
• Φυλάτε τη συσκευή και τα εξαρτήματα σε καθαρό μέρος.
• Μη φυλάτε τον σωλήνα αέρα όσο έχει ακόμα μέσα υγρασία ή φάρμακο.
• Ξεπλένετε πάντα τα εξαρτήματα του νεφελοποιητή με καθαρό ζεστό νερό της βρύσης πριν τα απολυμάνετε. Μην αφήνετε ποτέ διάλυμα καθαρισμού στη δεξαμενή του φαρμάκου ή στο επιστόμιο.
• Μη χρησιμοποιείτε και μη φυλάτε τη συσκευή σε μέρη όπου μπορεί να εκτεθεί σε επιβλαβείς αναθυμιάσεις ή πτητικές ουσίες.
• Μη χρησιμοποιείτε τη συσκευή σε μέρη όπου μπορεί να εκτεθεί σε εύφλεκτα αέρια.
• Μην καλύπτετε το συμπιεστή με κουβέρτα ή πετσέτα κλπ κατά τη διάρκεια της χρήσης.
• Πρέπει να βεβαιώνεστε πριν τη χρήση ότι το κιτ του νεφελοποιητή είναι καθαρό.
• Απορρίπτετε πάντα τυχόν υπόλοιπο φαρμάκου μετά τη χρήση και χρησιμοποιείτε φρέσκο φάρμακο κάθε φορά.
• Να μη χρησιμοποιείται σε κυκλώματα αναισθησίας ή αερισμό

Οδηγίες χρήσης

Πατήστε το διακόπτη του ρεύματος στη θέση on

Ο συμπιεστής τίθεται σε λειτουργία και αρχίζει η νεφελοποίηση.  Είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε αν παράγεται αεροζόλ. Για να σταματήσετε τη νεφελοποίηση πληκτρολογήστε το διακόπτη του ρεύματος στη θέση off. Εισπνεύστε το φάρμακο σύμφωνα με τις οδηγίες του ιατρού σας.

Χρήση του επιστομίου

Εισαγάγετε το επιστόμιο στο στόμα σας και εισπνεύστε το φάρμακο αναπνέοντας κανονικά. Εκπνεύστε κανονικά μέσω του επιστόμιου.

Χρήση της υποδοχής για τη μύτη

Εισπνεύστε το φάρμακο μέσα από την υποδοχή για τη μύτη, όπως φαίνεται στην εικόνα, και εκπνεύστε από το στόμα.

Χρήση της μάσκας ενηλίκων (PVC)

Πιάστε τη μάσκα έτσι ώστε να καλύπτει τη μύτη και το στόμα σας και εισπνεύστε το φάρμακο. Εκπνεύστε μέσα από τη μάσκα.

Χρήση της παιδικής μάσκας (PVC)

Πιάστε τη μάσκα έτσι ώστε να καλύπτει τη μύτη και το στόμα σας και εισπνεύστε το φάρμακο. Εκπνεύστε μέσα από τη μάσκα.

Όταν ολοκληρωθεί η θεραπεία

Σβήστε το διακόπτη του ρεύματος.

Ελέγξτε ότι δεν υπάρχει συμπύκνωση ή υγρασία στον σωλήνα του αέρα και βγάλτε τη συσκευή από την πρίζα.

Επισήμανση: Στο σωλήνα του αέρα μπορεί να υπάρξει συμπύκνωση. Μη φυλάξετε το σωλήνα του αέρα όσο περιέχει συμπύκνωση ή υγρασία. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μόλυνση από βακτήρια.